Αν το μάγμα, που βγαίνει από τον κρατήρα του ηφαιστείου, δεν είναι πολύ πυκνό, τα αέρια εξέρχονται εύκολα και οι εκρήξεις τότε δεν είναι δυνατές. Αν όμως το μάγμα είναι πυκνόρρευστο, τα αέρια δυσκολεύονται να βγουν και τότε οι εκρήξεις είναι πολύ βίαιες.
Το
μάγμα που βγαίνει από το ηφαίστειο λέγεται λάβα. Η λάβα όταν βγει από
το ηφαίστειο, με τον καιρό κρυώνει και στερεοποιείται. Αν εκτιναχθεί
ψηλά στον αέρα, στερεοποιείται σε σκόνη που λέγεται ηφαιστειακή τέφρα.
Σε
κάποια ηφαίστεια, στον πλανήτη μας, έχουμε και την άνοδο υλικού που
κάποτε ήταν ζωντανοί οργανισμοί. Αυτό συμβαίνει όταν το ηφαίστειο
βρίσκεται σε περιοχή που συγκλίνουν οι τεκτονικές πλάκες, και μάλιστα
εδρεύει στην πλάκα κάτω από την οποία βυθίζεται η άλλη. Η βυθιζόμενη
πλάκα παρασύρει οργανικό υλικό το οποίο τελικά ανακυκλώνεται από το
ηφαίστειο στην γήινη ατμόσφαιρα.
Τέτοιο
παράδειγμα έχουμε όταν η σύγκλιση είναι υποθαλάσσια και παρασύρεται
βιομάζα που έχει κατακρημνηστεί στο βυθό της θάλασσας, όπως πλαγκτόν,
νεκροί θαλάσσιοι οργανισμοί κλπ. Τα φαινόμενα παραγωγής αερίων και
τέφρας στις περιπτώσεις αυτές είναι πολύ έντονα και έχουν άμεση επίδραση
στο κλίμα του πλανήτη, το οποίο και ρυθμίζουν είτε με τον μηχανισμό του
φαινομένου του θερμοκηπίου (λόγω του διοξειδίου του άνθρακα που
εκλύεται από τις πρώην οργανικές ενώσεις) που αυξάνει τη θερμοκρασία, ή
την μείωση της θερμοκρασίας που προκαλείται λόγω των αερίων (θειούχες
ενώσεις) ή της τέφρας που έχουν ανακλαστικές ιδιότητες και αποτρέπουν το
ηλιακό φως από το να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη.
Υποθαλάσσια έκρηξη ηφαιστείου στο νότιο Ειρηνικό :
Έκρηξη ηφαιστείου Γκρίμσβετν :
