Εχετλαίος ή Έχετλος ήταν το όνομα ενός
αγνώστου ως τότε ήρωα που εμφανίστηκε στη μάχη του Μαραθώνα και βοήθησε
να αναχαιτιστεί η Περσική εισβολή στην Ελλάδα. Το όνομά του συνδέεται
πιθανώς με την εχέτλη (= λαβή αρότρου) που λέγεται ότι κρατούσε για να
πολεμά με τους Πέρσες. Για αυτό άλλωστε αναφέρεται ενίοτε ως αγρότης.
Ο περιηγητής και ιστορικός Παυσανίας επισκέφτηκε την «ποικίλη στοά των Αθηνών» η οποία ονομαζόταν έτσι λόγω της ποικιλίας των τοιχογραφιών που διέθετε. Στην τελευταία αναπαράσταση απεικονίζονταν όλοι εκείνοι που είχαν πολεμήσει στην μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. (δηλ 700 χρόνια νωρίτερα).
Στην αναπαράσταση αυτή οι φημισμένοι ζωγράφοι Πάναινος και Μίκων φρόντισαν να ξεχωρίζει ο Πολέμαρχος Καλλίμαχος, ο Στρατηγός Μιλτιάδης και ακόμα ένας ήρωας για τον οποίον δεν είχαν στοιχεία, τον οποίον ονόμασαν Εχετλαίο. Με το περίεργο όνομα αυτό λοιπόν τίμησαν οι Αθηναίοι τον άγνωστο ήρωα ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην την νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών.
...στην μάχη εκείνη είχε εμφανιστεί ξαφνικά στο ελληνικό στρατόπεδο κάποιος άγνωστος άνδρας ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, ντυμένος με στολή την οποίαν παρομοίασαν σαν χωρικού, κρατώντας στα χέρια του ένα όπλο το οποίο έμοιαζε σαν εχέτλη (= λαβή αρότρου - δηλ. σαν κοντάκι σημερινού όπλου), αντί των γνωστών όπλων της εποχής. Με αυτό το όπλο χτυπούσε τους εχθρούς και τους εξόντωνε από μια σχετική απόσταση. Μετά τη μάχη, ο άγνωστος άνδρας εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που είχε εμφανιστεί και κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό γι' αυτόν, ούτε το όνομά του.
"Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερομενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32).
ΤΙΜΑΝ ΔΕ ΕΧΕΤΛΑΙΟΝ ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ ΗΡΩΑ.
Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος δίνει μια άλλη διάσταση για εναν Αθηναίο πολεμιστή, περιγράφει λοιπόν ότι στην μάχη του Μαραθώνα κατά την διάρκεια της συγκρούσεως συνέβη κάτι πολύ παράξενο, ότι ο Επίζηλος οπλίτης που διοικούσε ο Αριστείδης, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος, διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι εμφανίστηκε σαν φάντασμα που κατέβηκε με μεγάλη ορμή από το βουνό (σπήλαιο του Πανός) σκορπώντας το θάνατο και τον «πανικό» (η λέξη προέρχεται από τον Πάνα) στους Πέρσες, που κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας πολλούς Πέρσες και αυτή η σκηνή ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε! παρόλο που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου. Έκτοτε παρέμεινε τυφλός μέχρι το τέλος της ζωής του!
Αυτός σκότωσε πολλούς από τους βαρβάρους με ένα άροτρο και όταν η μάχη τελείωσε, εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που ειχε εμφανισθεί, λέει χαρακτηριστικά ο Παυσανίας.
Οι περιγραφές απο αυτόπτες μάρτυρες, μιλούν για την φοβερή του δύναμη και αποτελεσματικότητα του, καθώς και το γεγονός ότι ήταν τελείως άγνωστος σε όλους, που έκανε βαθιά εντύπωση στους Αθηναίους, και οταν οι Αθηναίοι ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν ο άγνωστος ήρωας που πολέμησε μαζί τους, το Μαντείο τους έδωσε την απάντηση πως έπρεπε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο.
Ηταν Υπερόπλο η Εχέτλη (λαβή αρότρου);
Ο γνωστός ερευνητής Α.Πουρναρόπουλος ερεύνησε μερικές ενδιαφέρουσες εκδοχές.
Ξεκίνησε προσπαθώντας να ανακαλύψει πώς πραγματικά ήταν το «Ησιόδιο Άροτρο» – η εχέτλη – εκείνη την περίοδο, βρήκε μία παράσταση αρόσεως αγρού με ένα τέτοιο άροτρο , σε ένα αρχαίο αγγείο χρονολογίας 460-450π.χ.
Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι το σχήμα της εχέτλης θυμίζει ένα υπερσύγχρονο όπλο! Εάν ήταν πολυβόλο όπλο με εκρηκτικά βλήματα, οι Αθηναίοι θα έλεγαν ότι ο Ήρωας Εχετλαίος πολεμούσε με «κεραυνούς». Εάν ήταν είδος «φλογοβόλου» τότε θα έλεγαν ότι αυτός πολεμούσε με πύρινη ρομφαία. Αλλά δεν συνέβη oύτε το ένα ούτε το άλλο. «Θα μπορούσε το παράξενο όπλο να ήταν όπλο ακτίνων;». Την απάντηση τη βρίσκουμε κρυμμένη στα κείμενα του Ηροδότου. «στην μάχη του Μαραθώνα σκοτώθηκαν 6400 περίπου Πέρσες, 11 Πλαταιείς και 192 Αθηναίοι.
Αλλά η μάχη του Μαραθώνα σχετίζεται με πολλά άλλα παράξενα και υπερφυσικά συμβάντα που ο θρύλος τους έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Εκτός από την παρουσία του φοβερού πολεμιστή Εχετλαίου ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, αναφέρεται η εμφάνιση του ίδιου του Πάνα στη μάχη αλλά και στον Φειδιππίδη, τον οποίο οι Αθηναίοι έστειλαν στη Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια.
Καθώς περνούσε από το όρος Παρθένιο που δεσπόζει της Τεγέας, ο Παν τον φώναξε με το όνομά του και παρήγγειλε να πει στους Αθηναίους ότι δεν του δίνουν την πρέπουσα σημασία, παρά το γεγονός ότι αυτός διάκειται ευνοϊκά απέναντί τους και ότι πολλές φορές τους βοήθησε στο παρελθόν και θα κρατήσει την ίδια στάση και στο μέλλον.
Μετά την νικηφόρα μάχη στον Μαραθώνα, οι Αθηναίοι πίστεψαν τη διήγηση του Φειδιππίδη και ίδρυσαν ιερό του Πανός κάτω από την Ακρόπολη. Σώζεται μάλιστα επίγραμμα που αποδίδεται στον λυρικό ποιητή Σιμωνίδη τον Κείο (556- 468π.Χ.) και αναφερόταν σε άγαλμα του Πανός, ανάθημα του στρατηγού Μιλτιάδη: "Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ' Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης." (Προς τιμή μου, εμένα του τραγοπόδαρου Πάνα, του Αρκάδα, που πολέμησε μετά των Αθηναίων τους Μήδους, έστησε αυτό το ανάθημα ο Μιλτιάδης).
Μερικοί μάλιστα πιστεύουν ότι Παν και Έχετλος είναι ένα και το αυτό πρόσωπο! Οι παραδόσεις αναφέρουν ακόμα και παράξενα φώτα την ώρα της μάχης στην περιοχή του μεγάλου έλους προς την πλευρά που κατείχαν οι Πέρσες.
Για πολλά χρόνια οι τριγύρω χωρικοί άκουγαν κλαγγές όπλων, φωνές ανθρώπων και χρεμετίσματα αλόγων από το πεδίο της κοσμοϊστορικής μάχης.
Λέγεται ότι καμμία φορά τα ίδια ακούγονται και σήμερα ακόμη!
Αλλά τα παράξενα φαινόμενα συνεχίστηκαν.
Κατά την διάρκεια της μάχης, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, ο Πλούταρχος και ο Παυσανίας, ενεφανίσθησαν περίεργα φαινόμενα. Ο Παυσανίας μας προσφέρει μία παραστατική εικόνα της μάχης και γράφει ότι οι Αθηναίοι είδαν τον Θησέα να βγαίνει μέσα από την γη. Επίσης ο ημίθεος Ηρακλής ( κατ` εξοχήν προστάτης- ήρωας του Μαραθώνα ) λαμβάνει μέρος στην μάχη και η θεά Αθηνά, παίρνει μέρος σ`αυτήν πάνοπλη οδηγώντας ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Ακόμα στο πλευρό των Αθηναίων ήταν ο τραγοπόδαρος θεός Πάνας, ο οποίος μαζί με τους ακολούθους του Πανίσκους, σκόρπισαν τον τρόμο και τον πανικό στους Πέρσες. (Παυσ. Αττικά Ι, 13, 3).
Μετά τη μάχη, οπλίτες Αθηναίοι είπαν ότι λίγο πιο μπροστά από τον Μιλτιάδη, που οδηγούσε τη φάλαγγα, έτρεχε λουσμένος σε ένα χρυσό φως ο ήρωας της Αθήνας, ο Θησέας, βαριά οπλισμένος και αυτός ήταν εκείνος που έπεσε πρώτος επάνω στο κέντρο των Περσών.
Κάποιος Αθηναίος οπλίτης είχε μαζί του στη Μάχη του Μαραθώνα τον υπερμεγέθη σκύλο του, άγριο και τρομερό, που μαχόταν με τα δόντια ηρωϊκά εναντίον των Περσών. Το σκυλί έδειξε γενναιότητα και για τον κίνδυνο που διέτρεξε, έλαβε ως αμοιβή την απεικόνιση του ανάμεσα σ' εκείνους που περιβάλουν τον Κυνέγειρο, τον Επίζηλο και τον Καλλίμαχο.
Όλοι αυτοί, καθώς και ο σκύλος, είχαν φιλοτεχνηθεί από το ζωγράφο Μίκωνα στην Ποικίλη Στοά η Πεισιάνακτος.
αράξενα φαινόμενα κατά τη διάρκεια της μάχης.
Οι Πέρσες, ύστερα από εισήγηση του Ιππία, γιου του έκπτωτου τυράννου της Αθήνας Πεισίστρατου, που είχε καταφύγει στην αυλή του Δαρείου και συνόδευε τον Περσικό Στόλο απεφάσισαν να αποβιβασθούν στον Μαραθώνα αφ` ενός γιατί οι κάτοικοι της περιοχής ήταν οπαδοί των Πεισιστρατίδων και αφ` ετέρου η πεδιάδα του Μαραθώνα ήταν ιδανικό μέρος για την δράση του Ιππικού που ήταν το βασικό όπλο των Περσών. Μάλιστα όταν ο ηλικιωμένος Ιππίας αποβιβάστηκε στο Μαραθώνα φταρνίστηκε και έβηξε τόσο δυνατά, ώστε του έφυγε ένα δόντι το οποίο χάθηκε στην άμμο. Ο Ιππίας έψαξε να το βρει , αλλά καθώς ήταν αδύνατο, απογοητεύτηκε και είπε: << Η γη αυτή δεν είναι δική μας και ούτε θα μπορέσουμε να την υποτάξουμε. Άλλωστε όσο μερίδιό της δικαιούμαι το κατέχει τώρα το δόντι μου!» (Ηροδ. ΣΤ 107).
Επίσης ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το σύνθημα να διακόψουν οι Πέρσες την μάχη και να επιβιβασθούν στα πλοία με σκοπό να κατευθυνθούν στο Φάληρο, εδώθει από μια ασπίδα η οποία ανυψώθει στην κορυφή της Πεντέλης, με την ανάκλαση των ακτίνων του ηλίου που έπεφταν επάνω της. Λέγεται ότι αυτή την ασπίδα την ανύψωσαν οπαδοί του Ιππία της Αλκμεωνίδος φυλής, αλλά ο Ηρόδοτος δεν πιστεύει ότι το έκαναν αυτοί καθόσον ήταν αντίθετοι προς τους Πεισιστρατίδες τυράννους και κλείνει λέγοντας «Πράγματι τούτον έγινεν, ποίος όμως ανύψωσε την ασπίδα, δεν δύναμαι να είπω περισσότερα» !! (Ηροδ, ΣΤ 115). Κάτι περίεργο ήξερε ο Ηρόδοτος και δεν μπορούσε να μιλήσει ?
Ο Ηρόδοτος το πιο πιθανό να μην αποκάλυψε όλα τα στοιχεία που ήξερε για τα όσα παράξενα συνέβησαν στη μάχη του Μαραθώνα, αν λάβουμε υπόψη τις γνωστές επιφυλάξεις του να μιλά για σχετικά θέματα:
"... αν όμως έλεγα για ποιόν λόγο θεϊκά πράγματα, τα οποία αποφεύγω πάρα πολύ να τα σχολιάσω. Και τα όσα έχω πει για αυτά, μέσες άκρες, με έκανε η ανάγκη και τα είπα". Ηρόδοτος, Ευτέρπη, 65
Μία τελευταία, αλλά όχι ελάσσονος σημασίας, παρατήρηση αφορά την ιστορία του Φειδιππίδη, του δρομέα που έφτασε στην Αθήνα βαριά οπλισμένος, αναφώνησε «νενικήκαμεν» και ξεψύχησε. Ο αρχαιολόγος Χρήστος Διονυσόπουλος υποστηρίζει πως ο Φειδιππίδης (ίσως και Φιλιππίδης) έκανε ένα δρομολόγιο, αλλά όχι προς την Αθήνα. Ο Φειδιππίδης φέρεται να πήγε στη Σπάρτη για να ανακοινώσει το αποτέλεσμα της μάχης. Άλλες έρευνες υποστηρίζουν το - μέχρι σήμερα - ευρέως γνωστό, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Φειδιππίδης πήγε Αθήνα μέσω Σπάρτης. Ο κ. Διονυσόπουλος θεωρεί πως δύο ήταν οι δρομείς που επωμίστηκαν την αναγγελία του χαρμόσυνου γεγονότος. Ο ένας ήταν ο οπλισμένος Ευκλής, ο οποίος και ξεψύχησε αναφωνήσας το «νενικήκαμεν» και ο έτερος ο Θέρσιππος, ο οποίος και ήταν άοπλος, προκειμένου να διαδώσει γρήγορα τη μεγάλη επιτυχία των Αθηναίων.
Ο περιηγητής και ιστορικός Παυσανίας επισκέφτηκε την «ποικίλη στοά των Αθηνών» η οποία ονομαζόταν έτσι λόγω της ποικιλίας των τοιχογραφιών που διέθετε. Στην τελευταία αναπαράσταση απεικονίζονταν όλοι εκείνοι που είχαν πολεμήσει στην μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. (δηλ 700 χρόνια νωρίτερα).
Στην αναπαράσταση αυτή οι φημισμένοι ζωγράφοι Πάναινος και Μίκων φρόντισαν να ξεχωρίζει ο Πολέμαρχος Καλλίμαχος, ο Στρατηγός Μιλτιάδης και ακόμα ένας ήρωας για τον οποίον δεν είχαν στοιχεία, τον οποίον ονόμασαν Εχετλαίο. Με το περίεργο όνομα αυτό λοιπόν τίμησαν οι Αθηναίοι τον άγνωστο ήρωα ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην την νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών.
...στην μάχη εκείνη είχε εμφανιστεί ξαφνικά στο ελληνικό στρατόπεδο κάποιος άγνωστος άνδρας ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, ντυμένος με στολή την οποίαν παρομοίασαν σαν χωρικού, κρατώντας στα χέρια του ένα όπλο το οποίο έμοιαζε σαν εχέτλη (= λαβή αρότρου - δηλ. σαν κοντάκι σημερινού όπλου), αντί των γνωστών όπλων της εποχής. Με αυτό το όπλο χτυπούσε τους εχθρούς και τους εξόντωνε από μια σχετική απόσταση. Μετά τη μάχη, ο άγνωστος άνδρας εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που είχε εμφανιστεί και κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό γι' αυτόν, ούτε το όνομά του.
"Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερομενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32).
ΤΙΜΑΝ ΔΕ ΕΧΕΤΛΑΙΟΝ ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ ΗΡΩΑ.
Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος δίνει μια άλλη διάσταση για εναν Αθηναίο πολεμιστή, περιγράφει λοιπόν ότι στην μάχη του Μαραθώνα κατά την διάρκεια της συγκρούσεως συνέβη κάτι πολύ παράξενο, ότι ο Επίζηλος οπλίτης που διοικούσε ο Αριστείδης, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος, διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι εμφανίστηκε σαν φάντασμα που κατέβηκε με μεγάλη ορμή από το βουνό (σπήλαιο του Πανός) σκορπώντας το θάνατο και τον «πανικό» (η λέξη προέρχεται από τον Πάνα) στους Πέρσες, που κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας πολλούς Πέρσες και αυτή η σκηνή ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε! παρόλο που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου. Έκτοτε παρέμεινε τυφλός μέχρι το τέλος της ζωής του!
Αυτός σκότωσε πολλούς από τους βαρβάρους με ένα άροτρο και όταν η μάχη τελείωσε, εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που ειχε εμφανισθεί, λέει χαρακτηριστικά ο Παυσανίας.
Οι περιγραφές απο αυτόπτες μάρτυρες, μιλούν για την φοβερή του δύναμη και αποτελεσματικότητα του, καθώς και το γεγονός ότι ήταν τελείως άγνωστος σε όλους, που έκανε βαθιά εντύπωση στους Αθηναίους, και οταν οι Αθηναίοι ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν ο άγνωστος ήρωας που πολέμησε μαζί τους, το Μαντείο τους έδωσε την απάντηση πως έπρεπε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο.
Ηταν Υπερόπλο η Εχέτλη (λαβή αρότρου);
Ο γνωστός ερευνητής Α.Πουρναρόπουλος ερεύνησε μερικές ενδιαφέρουσες εκδοχές.
Ξεκίνησε προσπαθώντας να ανακαλύψει πώς πραγματικά ήταν το «Ησιόδιο Άροτρο» – η εχέτλη – εκείνη την περίοδο, βρήκε μία παράσταση αρόσεως αγρού με ένα τέτοιο άροτρο , σε ένα αρχαίο αγγείο χρονολογίας 460-450π.χ.
Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι το σχήμα της εχέτλης θυμίζει ένα υπερσύγχρονο όπλο! Εάν ήταν πολυβόλο όπλο με εκρηκτικά βλήματα, οι Αθηναίοι θα έλεγαν ότι ο Ήρωας Εχετλαίος πολεμούσε με «κεραυνούς». Εάν ήταν είδος «φλογοβόλου» τότε θα έλεγαν ότι αυτός πολεμούσε με πύρινη ρομφαία. Αλλά δεν συνέβη oύτε το ένα ούτε το άλλο. «Θα μπορούσε το παράξενο όπλο να ήταν όπλο ακτίνων;». Την απάντηση τη βρίσκουμε κρυμμένη στα κείμενα του Ηροδότου. «στην μάχη του Μαραθώνα σκοτώθηκαν 6400 περίπου Πέρσες, 11 Πλαταιείς και 192 Αθηναίοι.
Αλλά η μάχη του Μαραθώνα σχετίζεται με πολλά άλλα παράξενα και υπερφυσικά συμβάντα που ο θρύλος τους έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Εκτός από την παρουσία του φοβερού πολεμιστή Εχετλαίου ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, αναφέρεται η εμφάνιση του ίδιου του Πάνα στη μάχη αλλά και στον Φειδιππίδη, τον οποίο οι Αθηναίοι έστειλαν στη Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια.
Καθώς περνούσε από το όρος Παρθένιο που δεσπόζει της Τεγέας, ο Παν τον φώναξε με το όνομά του και παρήγγειλε να πει στους Αθηναίους ότι δεν του δίνουν την πρέπουσα σημασία, παρά το γεγονός ότι αυτός διάκειται ευνοϊκά απέναντί τους και ότι πολλές φορές τους βοήθησε στο παρελθόν και θα κρατήσει την ίδια στάση και στο μέλλον.
Μετά την νικηφόρα μάχη στον Μαραθώνα, οι Αθηναίοι πίστεψαν τη διήγηση του Φειδιππίδη και ίδρυσαν ιερό του Πανός κάτω από την Ακρόπολη. Σώζεται μάλιστα επίγραμμα που αποδίδεται στον λυρικό ποιητή Σιμωνίδη τον Κείο (556- 468π.Χ.) και αναφερόταν σε άγαλμα του Πανός, ανάθημα του στρατηγού Μιλτιάδη: "Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ' Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης." (Προς τιμή μου, εμένα του τραγοπόδαρου Πάνα, του Αρκάδα, που πολέμησε μετά των Αθηναίων τους Μήδους, έστησε αυτό το ανάθημα ο Μιλτιάδης).
Μερικοί μάλιστα πιστεύουν ότι Παν και Έχετλος είναι ένα και το αυτό πρόσωπο! Οι παραδόσεις αναφέρουν ακόμα και παράξενα φώτα την ώρα της μάχης στην περιοχή του μεγάλου έλους προς την πλευρά που κατείχαν οι Πέρσες.
Για πολλά χρόνια οι τριγύρω χωρικοί άκουγαν κλαγγές όπλων, φωνές ανθρώπων και χρεμετίσματα αλόγων από το πεδίο της κοσμοϊστορικής μάχης.
Λέγεται ότι καμμία φορά τα ίδια ακούγονται και σήμερα ακόμη!
Αλλά τα παράξενα φαινόμενα συνεχίστηκαν.
Κατά την διάρκεια της μάχης, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, ο Πλούταρχος και ο Παυσανίας, ενεφανίσθησαν περίεργα φαινόμενα. Ο Παυσανίας μας προσφέρει μία παραστατική εικόνα της μάχης και γράφει ότι οι Αθηναίοι είδαν τον Θησέα να βγαίνει μέσα από την γη. Επίσης ο ημίθεος Ηρακλής ( κατ` εξοχήν προστάτης- ήρωας του Μαραθώνα ) λαμβάνει μέρος στην μάχη και η θεά Αθηνά, παίρνει μέρος σ`αυτήν πάνοπλη οδηγώντας ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Ακόμα στο πλευρό των Αθηναίων ήταν ο τραγοπόδαρος θεός Πάνας, ο οποίος μαζί με τους ακολούθους του Πανίσκους, σκόρπισαν τον τρόμο και τον πανικό στους Πέρσες. (Παυσ. Αττικά Ι, 13, 3).
Μετά τη μάχη, οπλίτες Αθηναίοι είπαν ότι λίγο πιο μπροστά από τον Μιλτιάδη, που οδηγούσε τη φάλαγγα, έτρεχε λουσμένος σε ένα χρυσό φως ο ήρωας της Αθήνας, ο Θησέας, βαριά οπλισμένος και αυτός ήταν εκείνος που έπεσε πρώτος επάνω στο κέντρο των Περσών.
Κάποιος Αθηναίος οπλίτης είχε μαζί του στη Μάχη του Μαραθώνα τον υπερμεγέθη σκύλο του, άγριο και τρομερό, που μαχόταν με τα δόντια ηρωϊκά εναντίον των Περσών. Το σκυλί έδειξε γενναιότητα και για τον κίνδυνο που διέτρεξε, έλαβε ως αμοιβή την απεικόνιση του ανάμεσα σ' εκείνους που περιβάλουν τον Κυνέγειρο, τον Επίζηλο και τον Καλλίμαχο.
Όλοι αυτοί, καθώς και ο σκύλος, είχαν φιλοτεχνηθεί από το ζωγράφο Μίκωνα στην Ποικίλη Στοά η Πεισιάνακτος.
αράξενα φαινόμενα κατά τη διάρκεια της μάχης.
Οι Πέρσες, ύστερα από εισήγηση του Ιππία, γιου του έκπτωτου τυράννου της Αθήνας Πεισίστρατου, που είχε καταφύγει στην αυλή του Δαρείου και συνόδευε τον Περσικό Στόλο απεφάσισαν να αποβιβασθούν στον Μαραθώνα αφ` ενός γιατί οι κάτοικοι της περιοχής ήταν οπαδοί των Πεισιστρατίδων και αφ` ετέρου η πεδιάδα του Μαραθώνα ήταν ιδανικό μέρος για την δράση του Ιππικού που ήταν το βασικό όπλο των Περσών. Μάλιστα όταν ο ηλικιωμένος Ιππίας αποβιβάστηκε στο Μαραθώνα φταρνίστηκε και έβηξε τόσο δυνατά, ώστε του έφυγε ένα δόντι το οποίο χάθηκε στην άμμο. Ο Ιππίας έψαξε να το βρει , αλλά καθώς ήταν αδύνατο, απογοητεύτηκε και είπε: << Η γη αυτή δεν είναι δική μας και ούτε θα μπορέσουμε να την υποτάξουμε. Άλλωστε όσο μερίδιό της δικαιούμαι το κατέχει τώρα το δόντι μου!» (Ηροδ. ΣΤ 107).
Επίσης ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το σύνθημα να διακόψουν οι Πέρσες την μάχη και να επιβιβασθούν στα πλοία με σκοπό να κατευθυνθούν στο Φάληρο, εδώθει από μια ασπίδα η οποία ανυψώθει στην κορυφή της Πεντέλης, με την ανάκλαση των ακτίνων του ηλίου που έπεφταν επάνω της. Λέγεται ότι αυτή την ασπίδα την ανύψωσαν οπαδοί του Ιππία της Αλκμεωνίδος φυλής, αλλά ο Ηρόδοτος δεν πιστεύει ότι το έκαναν αυτοί καθόσον ήταν αντίθετοι προς τους Πεισιστρατίδες τυράννους και κλείνει λέγοντας «Πράγματι τούτον έγινεν, ποίος όμως ανύψωσε την ασπίδα, δεν δύναμαι να είπω περισσότερα» !! (Ηροδ, ΣΤ 115). Κάτι περίεργο ήξερε ο Ηρόδοτος και δεν μπορούσε να μιλήσει ?
Ο Ηρόδοτος το πιο πιθανό να μην αποκάλυψε όλα τα στοιχεία που ήξερε για τα όσα παράξενα συνέβησαν στη μάχη του Μαραθώνα, αν λάβουμε υπόψη τις γνωστές επιφυλάξεις του να μιλά για σχετικά θέματα:
"... αν όμως έλεγα για ποιόν λόγο θεϊκά πράγματα, τα οποία αποφεύγω πάρα πολύ να τα σχολιάσω. Και τα όσα έχω πει για αυτά, μέσες άκρες, με έκανε η ανάγκη και τα είπα". Ηρόδοτος, Ευτέρπη, 65
Μία τελευταία, αλλά όχι ελάσσονος σημασίας, παρατήρηση αφορά την ιστορία του Φειδιππίδη, του δρομέα που έφτασε στην Αθήνα βαριά οπλισμένος, αναφώνησε «νενικήκαμεν» και ξεψύχησε. Ο αρχαιολόγος Χρήστος Διονυσόπουλος υποστηρίζει πως ο Φειδιππίδης (ίσως και Φιλιππίδης) έκανε ένα δρομολόγιο, αλλά όχι προς την Αθήνα. Ο Φειδιππίδης φέρεται να πήγε στη Σπάρτη για να ανακοινώσει το αποτέλεσμα της μάχης. Άλλες έρευνες υποστηρίζουν το - μέχρι σήμερα - ευρέως γνωστό, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Φειδιππίδης πήγε Αθήνα μέσω Σπάρτης. Ο κ. Διονυσόπουλος θεωρεί πως δύο ήταν οι δρομείς που επωμίστηκαν την αναγγελία του χαρμόσυνου γεγονότος. Ο ένας ήταν ο οπλισμένος Ευκλής, ο οποίος και ξεψύχησε αναφωνήσας το «νενικήκαμεν» και ο έτερος ο Θέρσιππος, ο οποίος και ήταν άοπλος, προκειμένου να διαδώσει γρήγορα τη μεγάλη επιτυχία των Αθηναίων.