Ο χρονοταξιδιώτης(;)Ο τρομερός Εχετλαίος.

Εχετλαίος ή Έχετλος ήταν το όνομα ενός αγνώστου ως τότε ήρωα που εμφανίστηκε στη μάχη του Μαραθώνα και βοήθησε να αναχαιτιστεί η Περσική εισβολή στην Ελλάδα. Το όνομά του συνδέεται πιθανώς με την εχέτλη (= λαβή αρότρου) που λέγεται ότι κρατούσε για να πολεμά με τους Πέρσες. Για αυτό άλλωστε αναφέρεται ενίοτε ως αγρότης.



Ο περιηγητής και ιστορικός Παυσανίας επισκέφτηκε την «ποικίλη στοά των Αθηνών» η οποία ονομαζόταν έτσι λόγω της ποικιλίας των τοιχογραφιών που διέθετε. Στην τελευταία αναπαράσταση απεικονίζονταν όλοι εκείνοι που είχαν πολεμήσει στην μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. (δηλ 700 χρόνια νωρίτερα).
Στην αναπαράσταση αυτή οι φημισμένοι ζωγράφοι Πάναινος και Μίκων φρόντισαν να ξεχωρίζει ο Πολέμαρχος Καλλίμαχος, ο Στρατηγός Μιλτιάδης και ακόμα ένας ήρωας για τον οποίον δεν είχαν στοιχεία, τον οποίον ονόμασαν Εχετλαίο. Με το περίεργο όνομα αυτό λοιπόν τίμησαν οι Αθηναίοι τον άγνωστο ήρωα ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην την νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών.
...στην μάχη εκείνη είχε εμφανιστεί ξαφνικά στο ελληνικό στρατόπεδο κάποιος άγνωστος άνδρας ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, ντυμένος με στολή την οποίαν παρομοίασαν σαν χωρικού, κρατώντας στα χέρια του ένα όπλο το οποίο έμοιαζε σαν εχέτλη (= λαβή αρότρου - δηλ. σαν κοντάκι σημερινού όπλου), αντί των γνωστών όπλων της εποχής. Με αυτό το όπλο χτυπούσε τους εχθρούς και τους εξόντωνε από μια σχετική απόσταση. Μετά τη μάχη, ο άγνωστος άνδρας εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που είχε εμφανιστεί και κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό γι' αυτόν, ούτε το όνομά του.

"Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερομενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32).

ΤΙΜΑΝ ΔΕ ΕΧΕΤΛΑΙΟΝ ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ ΗΡΩΑ.
Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος δίνει μια άλλη διάσταση για εναν Αθηναίο πολεμιστή, περιγράφει λοιπόν ότι στην μάχη του Μαραθώνα κατά την διάρκεια της συγκρούσεως συνέβη κάτι πολύ παράξενο, ότι ο Επίζηλος οπλίτης που διοικούσε ο Αριστείδης, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος, διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι εμφανίστηκε σαν φάντασμα που κατέβηκε με μεγάλη ορμή από το βουνό (σπήλαιο του Πανός) σκορπώντας το θάνατο και τον «πανικό» (η λέξη προέρχεται από τον Πάνα) στους Πέρσες, που κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας πολλούς Πέρσες και αυτή η σκηνή ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε! παρόλο που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου. Έκτοτε παρέμεινε τυφλός μέχρι το τέλος της ζωής του!
Αυτός σκότωσε πολλούς από τους βαρβάρους με ένα άροτρο και όταν η μάχη τελείωσε, εξαφανίστηκε, με τον ίδιο τρόπο που ειχε εμφανισθεί, λέει χαρακτηριστικά ο Παυσανίας.
Οι περιγραφές απο αυτόπτες μάρτυρες, μιλούν για την φοβερή του δύναμη και αποτελεσματικότητα του, καθώς και το γεγονός ότι ήταν τελείως άγνωστος σε όλους, που έκανε βαθιά εντύπωση στους Αθηναίους, και οταν οι Αθηναίοι ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν ο άγνωστος ήρωας που πολέμησε μαζί τους, το Μαντείο τους έδωσε την απάντηση πως έπρεπε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο.

Ηταν Υπερόπλο η Εχέτλη (λαβή αρότρου);

Ο γνωστός ερευνητής Α.Πουρναρόπουλος ερεύνησε μερικές ενδιαφέρουσες εκδοχές.
Ξεκίνησε προσπαθώντας να ανακαλύψει πώς πραγματικά ήταν το «Ησιόδιο Άροτρο» – η εχέτλη – εκείνη την περίοδο, βρήκε μία παράσταση αρόσεως αγρού με ένα τέτοιο άροτρο , σε ένα αρχαίο αγγείο χρονολογίας 460-450π.χ.



Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι το σχήμα της εχέτλης θυμίζει ένα υπερσύγχρονο όπλο! Εάν ήταν πολυβόλο όπλο με εκρηκτικά βλήματα, οι Αθηναίοι θα έλεγαν ότι ο Ήρωας Εχετλαίος πολεμούσε με «κεραυνούς». Εάν ήταν είδος «φλογοβόλου» τότε θα έλεγαν ότι αυτός πολεμούσε με πύρινη ρομφαία. Αλλά δεν συνέβη oύτε το ένα ούτε το άλλο. «Θα μπορούσε το παράξενο όπλο να ήταν όπλο ακτίνων;». Την απάντηση τη βρίσκουμε κρυμμένη στα κείμενα του Ηροδότου. «στην μάχη του Μαραθώνα σκοτώθηκαν 6400 περίπου Πέρσες, 11 Πλαταιείς και 192 Αθηναίοι.
Αλλά η μάχη του Μαραθώνα σχετίζεται με πολλά άλλα παράξενα και υπερφυσικά συμβάντα που ο θρύλος τους έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Εκτός από την παρουσία του φοβερού πολεμιστή Εχετλαίου ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι βγήκε από το ιερό σπήλαιο του Πανός στον Μαραθώνα, αναφέρεται η εμφάνιση του ίδιου του Πάνα στη μάχη αλλά και στον Φειδιππίδη, τον οποίο οι Αθηναίοι έστειλαν στη Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια.
Καθώς περνούσε από το όρος Παρθένιο που δεσπόζει της Τεγέας, ο Παν τον φώναξε με το όνομά του και παρήγγειλε να πει στους Αθηναίους ότι δεν του δίνουν την πρέπουσα σημασία, παρά το γεγονός ότι αυτός διάκειται ευνοϊκά απέναντί τους και ότι πολλές φορές τους βοήθησε στο παρελθόν και θα κρατήσει την ίδια στάση και στο μέλλον.

Μετά την νικηφόρα μάχη στον Μαραθώνα, οι Αθηναίοι πίστεψαν τη διήγηση του Φειδιππίδη και ίδρυσαν ιερό του Πανός κάτω από την Ακρόπολη. Σώζεται μάλιστα επίγραμμα που αποδίδεται στον λυρικό ποιητή Σιμωνίδη τον Κείο (556- 468π.Χ.) και αναφερόταν σε άγαλμα του Πανός, ανάθημα του στρατηγού Μιλτιάδη: "Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ' Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης." (Προς τιμή μου, εμένα του τραγοπόδαρου Πάνα, του Αρκάδα, που πολέμησε μετά των Αθηναίων τους Μήδους, έστησε αυτό το ανάθημα ο Μιλτιάδης).
Μερικοί μάλιστα πιστεύουν ότι Παν και Έχετλος είναι ένα και το αυτό πρόσωπο! Οι παραδόσεις αναφέρουν ακόμα και παράξενα φώτα την ώρα της μάχης στην περιοχή του μεγάλου έλους προς την πλευρά που κατείχαν οι Πέρσες.
Για πολλά χρόνια οι τριγύρω χωρικοί άκουγαν κλαγγές όπλων, φωνές ανθρώπων και χρεμετίσματα αλόγων από το πεδίο της κοσμοϊστορικής μάχης.
Λέγεται ότι καμμία φορά τα ίδια ακούγονται και σήμερα ακόμη!

Αλλά τα παράξενα φαινόμενα συνεχίστηκαν.

Κατά την διάρκεια της μάχης, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, ο Πλούταρχος και ο Παυσανίας, ενεφανίσθησαν περίεργα φαινόμενα. Ο Παυσανίας μας προσφέρει μία παραστατική εικόνα της μάχης και γράφει ότι οι Αθηναίοι είδαν τον Θησέα να βγαίνει μέσα από την γη. Επίσης ο ημίθεος Ηρακλής ( κατ` εξοχήν προστάτης- ήρωας του Μαραθώνα ) λαμβάνει μέρος στην μάχη και η θεά Αθηνά, παίρνει μέρος σ`αυτήν πάνοπλη οδηγώντας ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Ακόμα στο πλευρό των Αθηναίων ήταν ο τραγοπόδαρος θεός Πάνας, ο οποίος μαζί με τους ακολούθους του Πανίσκους, σκόρπισαν τον τρόμο και τον πανικό στους Πέρσες. (Παυσ. Αττικά Ι, 13, 3).
Μετά τη μάχη, οπλίτες Αθηναίοι είπαν ότι λίγο πιο μπροστά από τον Μιλτιάδη, που οδηγούσε τη φάλαγγα, έτρεχε λουσμένος σε ένα χρυσό φως ο ήρωας της Αθήνας, ο Θησέας, βαριά οπλισμένος και αυτός ήταν εκείνος που έπεσε πρώτος επάνω στο κέντρο των Περσών.

Κάποιος Αθηναίος οπλίτης είχε μαζί του στη Μάχη του Μαραθώνα τον υπερμεγέθη σκύλο του, άγριο και τρομερό, που μαχόταν με τα δόντια ηρωϊκά εναντίον των Περσών. Το σκυλί έδειξε γενναιότητα και για τον κίνδυνο που διέτρεξε, έλαβε ως αμοιβή την απεικόνιση του ανάμεσα σ' εκείνους που περιβάλουν τον Κυνέγειρο, τον Επίζηλο και τον Καλλίμαχο.
Όλοι αυτοί, καθώς και ο σκύλος, είχαν φιλοτεχνηθεί από το ζωγράφο Μίκωνα στην Ποικίλη Στοά η Πεισιάνακτος.

αράξενα φαινόμενα κατά τη διάρκεια της μάχης.
Οι Πέρσες, ύστερα από εισήγηση του Ιππία, γιου του έκπτωτου τυράννου της Αθήνας Πεισίστρατου, που είχε καταφύγει στην αυλή του Δαρείου και συνόδευε τον Περσικό Στόλο απεφάσισαν να αποβιβασθούν στον Μαραθώνα αφ` ενός γιατί οι κάτοικοι της περιοχής ήταν οπαδοί των Πεισιστρατίδων και αφ` ετέρου η πεδιάδα του Μαραθώνα ήταν ιδανικό μέρος για την δράση του Ιππικού που ήταν το βασικό όπλο των Περσών. Μάλιστα όταν ο ηλικιωμένος Ιππίας αποβιβάστηκε στο Μαραθώνα φταρνίστηκε και έβηξε τόσο δυνατά, ώστε του έφυγε ένα δόντι το οποίο χάθηκε στην άμμο. Ο Ιππίας έψαξε να το βρει , αλλά καθώς ήταν αδύνατο, απογοητεύτηκε και είπε: << Η γη αυτή δεν είναι δική μας και ούτε θα μπορέσουμε να την υποτάξουμε. Άλλωστε όσο μερίδιό της δικαιούμαι το κατέχει τώρα το δόντι μου!» (Ηροδ. ΣΤ 107).
Επίσης ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το σύνθημα να διακόψουν οι Πέρσες την μάχη και να επιβιβασθούν στα πλοία με σκοπό να κατευθυνθούν στο Φάληρο, εδώθει από μια ασπίδα η οποία ανυψώθει στην κορυφή της Πεντέλης, με την ανάκλαση των ακτίνων του ηλίου που έπεφταν επάνω της. Λέγεται ότι αυτή την ασπίδα την ανύψωσαν οπαδοί του Ιππία της Αλκμεωνίδος φυλής, αλλά ο Ηρόδοτος δεν πιστεύει ότι το έκαναν αυτοί καθόσον ήταν αντίθετοι προς τους Πεισιστρατίδες τυράννους και κλείνει λέγοντας «Πράγματι τούτον έγινεν, ποίος όμως ανύψωσε την ασπίδα, δεν δύναμαι να είπω περισσότερα» !! (Ηροδ, ΣΤ 115). Κάτι περίεργο ήξερε ο Ηρόδοτος και δεν μπορούσε να μιλήσει ?
Ο Ηρόδοτος το πιο πιθανό να μην αποκάλυψε όλα τα στοιχεία που ήξερε για τα όσα παράξενα συνέβησαν στη μάχη του Μαραθώνα, αν λάβουμε υπόψη τις γνωστές επιφυλάξεις του να μιλά για σχετικά θέματα:
"... αν όμως έλεγα για ποιόν λόγο θεϊκά πράγματα, τα οποία αποφεύγω πάρα πολύ να τα σχολιάσω. Και τα όσα έχω πει για αυτά, μέσες άκρες, με έκανε η ανάγκη και τα είπα". Ηρόδοτος, Ευτέρπη, 65

Μία τελευταία, αλλά όχι ελάσσονος σημασίας, παρατήρηση αφορά την ιστορία του Φειδιππίδη, του δρομέα που έφτασε στην Αθήνα βαριά οπλισμένος, αναφώνησε «νενικήκαμεν» και ξεψύχησε. Ο αρχαιολόγος Χρήστος Διονυσόπουλος υποστηρίζει πως ο Φειδιππίδης (ίσως και Φιλιππίδης) έκανε ένα δρομολόγιο, αλλά όχι προς την Αθήνα. Ο Φειδιππίδης φέρεται να πήγε στη Σπάρτη για να ανακοινώσει το αποτέλεσμα της μάχης. Άλλες έρευνες υποστηρίζουν το - μέχρι σήμερα - ευρέως γνωστό, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Φειδιππίδης πήγε Αθήνα μέσω Σπάρτης. Ο κ. Διονυσόπουλος θεωρεί πως δύο ήταν οι δρομείς που επωμίστηκαν την αναγγελία του χαρμόσυνου γεγονότος. Ο ένας ήταν ο οπλισμένος Ευκλής, ο οποίος και ξεψύχησε αναφωνήσας το «νενικήκαμεν» και ο έτερος ο Θέρσιππος, ο οποίος και ήταν άοπλος, προκειμένου να διαδώσει γρήγορα τη μεγάλη επιτυχία των Αθηναίων.

Αόρατος πλανήτης πίσω από τον Ποσειδώνα.

Τον πλανήτη Χ, έναν αόρατο γίγαντα που κρύβεται πίσω από τον Ποσειδώνα, προσπαθούν να εντοπίσουν οι αστρονόμοι, προκειμένου να εξηγήσουν την περίεργη συμπεριφορά ορισμένων ουρανίων σωμάτων.

Οι αστρονόμοι υποθέτουν ότι ένας κρυμμένος πλανήτη (πρώτο πλάνο) μπορεί να παραμονεύει στις ανεξερεύνητες εσχατιές του ηλιακού συστήματος, αφήνοντας ενδείξεις για την ύπαρξή του μόνο στις τροχιές των πλανητών νάνων ή σε κομμάτια πάγου στα άκρα της Ζώνης του Κάιπερ. Πηγή: Supplied
ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ τον Ήλιο, το ηλιακό σύστημα χωρίζεται σε τέσσερις περιοχές: σ’ αυτή των Εσωτερικών ή Γήινων Πλανητών, με τέσσερις πλανήτες που έχουν στέρεα επιφάνεια και σύσταση παρόμοια με αυτή της Γης (Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης), στη Ζώνη των Αστεροειδών, στους Εξωτερικούς Πλανήτες ή Γίγαντες Αερίων (Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας), και στην εξωτερική περιοχή του συστήματος, που περιλαμβάνει τον Πλούτωνα, τη Ζώνη του Κάιπερ (απ’ όπου έρχονται οι μικροί κομήτες) και το Νέφος του Όορτ (απ’ όπου έρχονται οι κομήτες με μεγάλες περιόδους, όπως αυτός του Χάλεϋ).
Οι πλανήτες είναι γνωστοί από την αρχαιότητα, πλην του Ουρανού, (ανακαλύφθηκε το 1781), του Ποσειδώνα (ανακαλύφθηκε το 1846) και του Πλούτωνα (ανακαλύφθηκε το 1930).
Όμως, πέρα από τον Ποσειδώνα, το ηλιακό σύστημα μοιάζει με τα βάθη των ωκεανών: σκοτεινό, απομακρυσμένο και σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο.
Το 2003 ανακαλύφθηκε η Σέντνα, ένα περίεργο ουράνιο σώμα ανάμεσα στο Νέφος του Όορτ και στη ζώνη του Κάιπερ. Οι αστρονόμοι δεν ήξεραν τι να κάνουν μαζί του και ενώ αρχικά προτάθηκε ως ο δέκατος πλανήτης του ηλιακού συστήματος (ύστερα από την υποβάθμιση του Πλούτωνα σε πλανήτη-νάνο το 2006), τελικά η Σέντνα θεωρήθηκε κι αυτή πλανήτης-νάνος, καθώς έχει διάμετρο περίπου 1.000 χιλιόμετρα. Συγκριτικά ο Πλούτωνας έχει διάμετρο 2.320 χιλιόμετρα.
Όμως από το 1848, δύο μόλις χρόνια από την ανακάλυψη του Ποσειδώνα, οι αστρονόμοι μιλούσαν για την ύπαρξη ενός πλανήτη που κρύβεται πίσω από τον Ποσειδώνα. Ο υποθετικός αυτός πλανήτης ονομάστηκε “πλανήτης Χ” και το 1851 κάποιος αστρονόμος ισχυρίστηκε ότι τον είχε εντοπίσει, για να αποδειχθεί στη συνέχεια ότι έκανε λάθος. Παρόμοιο ισχυρισμό πρόβαλλε και ο Αμερικανός αστρονόμος Πέρσιβαλ Λόουελ, που θα συνεχίσει το κυνήγι του άγνωστου πλανήτη έως το θάνατό του το 1916.
Με την έναρξη της διαστημικής εποχής, ο Voyager 2 πήρε εντολή το 1992 να ερευνήσει το χώρο πέρα από τον Ποσειδώνα, χωρίς αποτέλεσμα. Και καθώς τα υπάρχοντα τεχνολογικά βοηθήματα δεν επαρκούν, οι αστρονόμοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο μακρινό 2023, όταν θα είναι έτοιμο το Large Synoptic Survey Telescope που ξεκίνησε να κατασκευάζεται φέτος τον Αύγουστο.
Γιατί όμως τέτοια επιμονή με τον πλανήτη Χ;
Ο χαμένος κόσμος
Ο λόγος είναι ότι μόνο με την ύπαρξη ενός άλλου πλανήτη μπορούν να αιτιολογηθούν οι διαταραχές που εμφανίζονται στις τροχιές των γνωστών πλανητών. Και δεν μιλάμε για κάποιον νάνο, αλλά για πλανήτη γίγαντα. Γιατί όμως δεν μπορεί να βρεθεί;
photo


Μόνο η παρουσία ενός πλανήτη γίγαντα μπορεί να εξηγήσει την ύπαρξη των πλανητών νάνων Σέντνα και 2012 VP113 στις εσχατιές του ηλιακού συστήματος. Πηγή: Supplied

Εδώ αιτία είναι η απόσταση. Για τον γήινο παρατηρητή, ακόμη και τα φωτεινότερα αντικείμενα, όπως ο Πλούτωνας, είναι 4.000 φορές πιο αμυδρά, όπως αυτό που το ανθρώπινο μάτι μπορεί να δει. Επομένως, ένας σκοτεινός γίγαντας που παραμονεύει πίσω από τον Ποσειδώνα είναι αδύνατο να γίνει αντιληπτός. Ακόμη και τα πιο ισχυρά τηλεσκόπια θα δυσκολευτούν να συλλάβουν μια αχτίδα φωτός πάνω του. Οι μόνες ενδείξεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να καταγράψουν είναι έμμεσες: οι διαταραχές στις τροχιές των πλανητών νάνων ή τα κομμάτια πάγου στα εξωτερικά άκρα της ζώνης του Κάιπερ.
Τον Μάρτιο του 2014, οι αστρονόμοι Τσαντ Τρουχίγιο (Chad Trujillo) και Σκοτ Σέπαρντ (Scott Sheppard) ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός ακόμη πλανήτη νάνου. Πρόκειται για τον 2012 VP113, ο οποίος βρίσκεται ακριβώς έξω από την ζώνη Κάιπερ – το παγωμένο πεδίο συντριμμιών πέρα από τον Ποσειδώνα.
photo

 

Οι τροχιές των πλανητών Σέντνα και 2012 VP113 πολύ μακριά από τις τροχιές
των γνωστών πλανητών και τη Ζώνη Κάιπερ, υποδεικνύουν ότι κάτι τους τράβηξε
προς τα εκεί. Πηγή: Supplied

Ο 2012 VP113 έχει διάμετρο περίπου 450 χιλιόμετρα και κινείται γύρω από τον Ήλιο σε μια πολύ επιμήκη τροχιά, μακριά από τους γνωστούς πλανήτες. Η τροχιά του είναι το ίδιο περίεργη με αυτή της Σέντνα, η οποία απέχει από τον Ήλιο 13 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα.
Δώδεκα κομμάτια πάγου
Οι τεράστιες αυτές αποστάσεις του 2012 VP113 και της Σέντνα δείχνουν ότι τους τράβηξε εκεί κάποιο ογκώδες ουράνιο σώμα, λέει ο Σέπαρντ. Αυτά τα ουράνια σώματα δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται εκεί με άλλο τρόπο.
Η ανακάλυψη του 2012 VP113 επιβεβαίωσε ότι η Σέντνα δεν ήταν μια μεμονωμένη επιτυχία, αλλά ίσως η πρώτη ενός μεγάλου πληθυσμού από παγωμένα σώματα που ξεχωρίζουν από τα άλλα στις παρυφές του ηλιακού συστήματος. Ο Τρουχίγιο και ο Σέπαρντ συνέχισαν να ψάχνουν στη Ζώνη του Κάιπερ και το μυστήριο βάθυνε.
Παρατήρησαν ότι πέραν των 150 αστρονομικών μονάδων (150 φορές η απόσταση της Γης από τον Ήλιο), υπάρχουν 10 ακόμη παγωμένα ουράνια σώματα, τα οποία, μαζί με τη Σέντνα και τον 2012 VP113, ακολουθούν τροχιές που δεν μπορούν να εξηγηθούν με τα υπάρχοντα στοιχεία.
«Η μόνη εξήγηση», λέει ο Σέπαρντ, «είναι η παρουσία ενός αόρατου πλανήτη, του πλανήτη Χ, ο οποίος κρατάει τις τροχιές όλων αυτών των σωμάτων στις θέσεις τους».
Το κυνήγι προβλέπεται δύσκολο και γλιστερό, καθώς το μονοπάτι που οδηγεί στον αόρατο γίγαντα είναι στρωμένο με δώδεκα κομμάτια πάγου.
youmagazine.gr

Η ιστορία του Phil Schneider για τις εξωγήινες υπόγειες βάσεις [VIDEO)

Η ιστορία για τις εξωγήινες υπόγειες βάσεις σύμφωνα με τον Phil Schneider

Ο Phil Schneider πέθανε το 1996. Πριν από το θάνατό του έκανε μία περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες μιλώντας για διάφορα θέματα συμπεριλαμβανομένου της συμμετοχής του στην οικοδόμηση της μυστικής υπόγειας βάσης του στρατού Dulce, στο Νέο Μεξικό. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είπε ότι είχε μια βίαιη συνάντηση με εξωγήινους στα τέλη της δεκαετίας του 1970

Το ντοκιμαντέρ διερευνά ορισμένες από τις πληροφορίες του Phil Schneider που είπε στο κοινό τη δεκαετία του 1990 με την λεπτομερή εξέταση τους από εμπειρογνώμονες, και τις απόψεις από τον Richard Dolan, Richard Sauder, Neil Γκουλντ και Cynthia Drayer (πρώην σύζυγος).

Σε αυτό το ντοκιμαντέρ θα δείτε τη δημοσιευμένη φωτογραφία της αυτοψίας του Phil, έγγραφα σχετικά με το πείραμα της Φιλαδέλφειας από τα αρχεία του Oscar και του Schneider (πατέρας του Phil) και μια πολύ καλή εξήγηση για τις υπόγειες μυστικές βάσεις.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΒΙΝΤΕΟ- Στη Γερμανία βλέπουν πολύ κοντά τον Νιμπίρου- Υπάρχει κίνδυνος για τη ΓΗ!

Απόψε λάβαμε το παρακάτω “περίεργο” ιμέιλ, μαζί με τις φωτογραφίες και το βίντεο, από κάποια αναγνώστρια μας από Γερμανία.
Η γυναίκα αυτή ισχυρίζεται ότι ο Νιμπίρου είναι ορατός Σήμερα τόσο από τη Γερμανία όσο και από την Αγγλία. 25
Διαβάστε το μήνυμα
“Το θέμα είναι ότι το σύστημα του Νιμπίρου είναι ορατό στην κάμερα από τη Γερμανία, ολοφάνερα έρχεται, η ενέργεια του ρέει… εάν μπορούμε να δούμε ολόκληρο το σύστημα του Νιμπίρου από τη Γερμανία αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ κοντά, γιατί ήρθε από το Νότιο Ημισφαίριο.
Η Γη θα αλλάξει σίγουρα θέση και ίσως οι εξελίξεις αρχίσουν στις 18 ή 19 Οκτωβρίου αν ο κομήτης C/2013 A1 ή Siding Spring πέσει στον Άρη, υπάρχει μια πιθανότητα αυτό να συμβεί.
Είναι πιθανό ότι ο Νιμπίρου μπορεί να πάρει τη Γη στο πεδίο βαρύτητας του μόνιμα… μια ανάβαση ίσως; Λοιπόν θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να παραμείνουμε ασφαλείς”.

Ροζαλία, ετών δύο: η ωραιότερη μούμια του κόσμου..

Την έλεγαν Ροζαλία Λομπάρντο και υπήρξε, ένα πανέμορφο κοριτσάκι, που πέθανε στα δύο μόλις χρόνια του, από αναπνευστική λοίμωξη, το 1920, στο Παλέρμο, της Σικελίας.
Στην πόλη αυτή, του Ιταλικού Νότου, συνηθιζόταν τότε η ταρίχευση των σωμάτων των νεκρών και η τοποθέτησή τους στις κατακόμβες της μονής των καπουτσίνων μοναχών, οι οποίες μέχρι και σήμερα αποτελούν ένα μακάβριο μουσείο θανάτου. Το μικροκλίμα στην κρύπτη φρόντιζε ώστε τα πτώματα να διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση.
Ο πατέρας της Ροζαλία, ο στρατηγός Μάριο Λομπάρντο, δεν άντεχε να αποχωριστεί την κορούλα του και έπεισε τους μοναχούς της Μονής των Καπουτσίνων στο Παλέρμο να του παραχωρήσουν μια θέση στην υπόγεια κρύπτη τους, την Catacombe dei Cappuccini. Με αυτον τον τρόπο να την επισκεφθεί και να τη δει όποτε ήθελε. Για να καταφέρει να διατηρήσει το πρόσωπό της όσο πιο όμορφο γινόταν, κάλεσε τον φημισμένο ταριχευτή Αλφρέντο Σαλάφια για βοήθεια.
Το μυστικό του καθηγητού Σαλάφια, η φθορά και η θλίψη…
Ιταλός χημικός, που είχε ανακαλύψει μία μυστική φόρμουλα, για την διατήρηση των σωμάτων μετά τον θάνατο, ο Σαλάφια ξεκίνησε ταριχεύοντας μικρά ζώα και στη συνέχεια ανθρώπους! Τελειοποιώντας την τεχνική του, κατάφερε να κάνει την μικρή Ροζαλία, ένα παιδί, που όποιος το δει, θρηνεί για αυτό σαν να «έφυγε», μόλις χθες κι ας είναι νεκρό εδώ και ενενήντα ολόκληρα χρόνια. Ίσως τελικά η φθορά, ορίζει, ακόμη και για την θλίψη, μία ημερομηνία λήξης… Πώς ταριχεύεται η ομορφιά!
Ο ίδιος ο Σαλάφια πέθανε 13 χρόνια μετά το κοριτσάκι, και δεν άφησε πουθενά και σε κανέναν το μυστικό του χημικού μείγματος, που καταργούσε τη φθορά διαιωνίζοντας τη θλίψη. Το μυστικό του φαινόταν να είχε χαθεί για πάντα, μέχρι την ώρα που μια ομάδα Ιταλών επιστημόνων ανακάλυψε και ένα χειρόγραφο από την κληρονομιά του με τίτλο New special method for the preservation of the entire human cadaver in the state of permanent freshness.
Σε αυτό, ο ταριχευτής εξηγούσε λεπτομερώς τη συνταγή του υγρού που περιέχυσε στις αρτηρίες της Ροσαλία: μια ποσότητα γλυκερίνης, μια ποσότητα φορμαλδεϋδης ενώ μια τρίτη ποσότητα αφορούσε ένα διάλυμα αλκοόλης με σαλυκιλικό οξύ. Οπως εξήγησαν οι επιστήμονες, τίποτε ασυνήθιστο δεν υπήρχε στην φόρμουλα του Σαλάφια, αφού έμοιαζε με εκείνη των άλλων ταριχευτών! Και το ερώτημα, παρέμεινε αναπάντητο: πώς ταριχεύεται η ομορφιά; Ακόμη και σήμερα, μοιάζει σαν να κοιμάται!
Όσοι επισκέπτονται το Παλέρμο, συρρέουν στη μονή των καπουτσίνων, για να τρομάξουν και να φιλοσοφήσουν με το εφήμερο τις ζωής στις ανατριχιαστικές κατακόμβες. Όμως όλοι φεύγουν βουρκωμένοι και συγκλονισμένοι, από την συνάντησή τους με την μικρούλα. Την bambina ωραία κοιμωμένη του Παλέρμου, το τελειότερα ταριχευμένο κορμάκι όλων των εποχών, αλλά και εκείνο το βλέμμα, το κλειστό πεισμωμένο βλέμμα, που μοιάζει κόντρα στον θάνατο, να ονειρεύεται ακόμα στον αιώνιο ύπνο του…
Το κοριτσάκι μέσα στο γυάλινο μικροσκοπικό φέρετρο, θυμίζει τις κούκλες, που μαγνητίζουν τα παιδικά βλέμματα. Το δικό της βλέμμα, σφραγισμένο για πάντα, μοιάζει θυμωμένο, μπροστά στο αμείλικτο του θανάτου και συγκινεί…Συγκινεί απίστευτα… Η «κούκλα» ήταν κάποτε ζωντανή και έμελε να γίνει η ωραιότερη μούμια του κόσμου.
Η άτυχη Ροζαλία και η «αλυσίδα» της καλοτυχίας…
Κόντρα στον θάνατο, οι λάτρεις της μικρούλας ανά τον κόσμο, την έχουν κάνει γούρι τους και για να μην ξεχαστεί, έπλεξαν γύρω της, μια από τις λεγόμενες «αλυσίδες μηνυμάτων». Αν μάθεις για την Ροζαλία, λένε, πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις και σε άλλους γι’ αυτήν, εξασφαλίζοντας έτσι την καλοτυχία!

Αποκαλύφθηκαν τα μυστηριώδη γλυπτά στο Νησί του Πάσχα.Δεν έχουν μόνο τεράστια κεφάλια, αλλά και σώμα μέσα στη γη!

Η  ανακάλυψη της Νήσου του Πάσχα έγινε το 1722 από τον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν.Ήταν το πλησιέστερο κατοικημένο νησί μετά από ένα ταξίδι περίπου δύο χιλιάδων μιλίων μέσα στον ωκεανό και το πλοίο του αγκυροβόλησε για να αναπληρώσει τα αποθέματά του. Η προσοχή του πλοιάρχου έπεσε στα μεγάλα ανθρώπινα κεφάλια που ήταν σκαλισμένα από πέτρα και ήταν τοποθετημένα στα υψώματα του νησιού.
Έτσι ανακαλύφθηκε το Νησί του Πάσχα και έλαβε την ονομασία αυτή γιατί όταν η ολλανδική ομάδα έφθασε στο νησί, στην Ευρώπη γιορτάζανε το Πάσχα. Οι ντόπιοι αποκαλούν το νησί «Ράπα Νούι».

Η ύπαρξη αυτών των αγαλμάτων σε ένα μικρό απομονωμένο νησί στη μέση του ωκεανού προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί μεγάλη έκπληξη. Συνολικά έχουν βρεθεί 887 μοάι στο νησί

Οι αποκαλούμενες «κεφαλές της Νήσου Πάσχα», στην πραγματικότητα έχουν και πλήρη κορμό

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νησιού είναι τα τεράστια ανθρωπόμορφα γλυπτά από πέτρα που οι Ράπα Νούι τα αποκαλούν Μοάι-πέτρινα αγάλματα, τα οποία είναι σκαλισμένα από ηφαιστειακά πετρώματα. Το ύψος τους είναι από 3 έως 5 μέτρα.
Υπάρχουν αγάλματα τα οποία είναι 10-12 μέτρων με πλάτος 1,6 μέτρα. Έχουν καταγραφεί 887 γλυπτά τα οποία κατασκευάστηκαν μεταξύ του 1250 και του 1500.
Στα γλυπτά υπάρχουν επιγραφές στη γραφή και γλώσσα Ραπανούισκομ- rapanuyskom-, η οποία δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί.
Η αρχαιολογική ομάδα με επικεφαλής την Αμερικανίδα αρχαιολόγο, Jo Anne Van Tilburg, μετά από ανασκαφές 12 ετών, διαπίστωσε ότι τα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα δεν είναι μόνο τα τεράστια κεφάλια, αλλά υπάρχει και το σώμα τους μέσα στη γη. Το σώμα τους έχει αρμονικό μέγεθος με το αυτό του κεφαλιού, περίπου 7 μέτρα. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν και τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των Μοάι, καθώς και ανθρώπινους τάφους της εποχής.

Τα Μοάϊ, ύψους τουλάχιστον 10 μέτρων και βάρους 80 τόνων, χρονολογούνται ανάμεσα στο 1250 και 1500 και αποτελούν ένα άκρως εντυπωσιακό θέαμα

Διαπιστώθηκε ακόμη ότι τα Μοάι δεν κοιτούν προς τη θάλασσα, όπως πιστεύεται, αλλά προς την ενδοχώρα. Μερικά από τα Μοάι είναι πράγματι τεράστια αφού το μήκος τους είναι μεγαλύτερο από 20 μέτρα. Και αυτό αποτελεί ένα εντυπωσιακό στοιχείο της κατασκευής και της μετακίνησής τους από τους ντόπιους.

Βρέθηκε άγνωστο είδος ανθρώπου

Βρέθηκε άγνωστο είδος ανθρώπου
Το 1976 σε ένα υπόγειο σπήλαιο στα όρη Αταπουέρκα της βόρειας Ισπανίας εντοπίστηκαν ανθρώπινα απολιθώματα δεκάδων χιλιάδων ετών.
Τα επόμενα χρόνια οι ανασκαφές εκεί έφεραν στο φως περίπου επτά χιλιάδες απολιθώματα ανθρώπων που ζούσαν πριν από δεκάδες χιλιάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες έτη.

Η επιστημονική κοινότητα έχει βαφτίσει το σπήλαιο «Η χαράδρα των οστών» (Sima de los Huesos) και η τελευταία έρευνα που έγινε εκεί αποκάλυψε 17 κρανία τα οποία σύμφωνα με τις πρώτες μελέτες ανήκουν σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος παλαιοανθρώπων το οποίο έζησε στην Ευρώπη και αποτελεί μάλιστα πρόγονο των Νεάντερταλ. Η ανακάλυψη ρίχνει νέο φως στην εξέλιξη όχι μόνο των Νεάντερταλ αλλά και του ανθρώπινου γένους γενικότερα.
Τι γνωρίζουμε
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος (Homo sapiens) είναι το μόνο εν ζωή είδος του γένους Homo, στο οποίο ανήκουν οι άνθρωποι. Τα πρώτα είδη Homo πιστεύεται ότι έκαναν την εμφάνιση τους στην Αφρική πριν από περίπου δύο εκατομμύρια έτη. Πριν από περίπου 500-400 χιλιάδες έτη κάποια αρχαϊκά ανθρώπων θεωρείται ότι διαχωρίστηκαν από άλλα είδη ανθρωπιδών που ζούσαν την ίδια περίοδο στην Αφρική και τις ανατολικές περιοχές της Ασίας.
Αυτά τα αρχαϊκά είδη ανθρώπων εγκαταστάθηκαν τελικά σε περιοχές της Ευρασίας. Η εξέλιξή τους οδήγησε στην εμφάνιση των Νεάντερταλ, οι οποίοι εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη και την Ασία πριν από περίπου 350 χιλιάδες έτη και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς πριν από περίπου 40 χιλιάδες έτη.
Ο σύγχρονος άνθρωπος έκανε την εμφάνιση του πριν από 200-100 χιλιάδες έτη στην Αφρική και γρήγορα μετανάστευσε σε Ευρώπη και Ασία. Οι Νεάντερταλ θεωρούνται οι κοντινότεροι συγγενείς του. Εχει διαπιστωθεί ότι υπήρξε πρόσμιξη σύγχρονων ανθρώπων και Νεάντερταλ και αν και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες σχετικά με την εξαφάνιση των τελευταίων πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι τελικά ο σύγχρονος άνθρωπος εξώθησε σε εξαφάνιση τους Νεάντερταλ.
Για πολλά χρόνια η εικόνα που υπήρχε για τους Νεάντερταλ ήταν ότι επρόκειτο για ιδιαίτερα σωματώδη άτομα αλλά με περιορισμένες νοητικές ικανότητες. Τα τελευταία χρόνια σειρά ευρημάτων έχουν ανατρέψει αυτή την εικόνα αφού φαίνεται ότι οι Νέαντερταλ ήταν πολύ πιο έξυπνοι και ικανοί από όσο πιστεύαμε.
Ο άγνωστος πρόγονος
Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοανθρωπολογίας Χουάν- Λουίς Αρσουάγκα του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης πραγματοποίησαν νέες ανασκαφές στη Χαράδρα των Οστών. Ανακάλυψαν 17 κρανία και πολυάριθμα οστά από 28 σκελετούς. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα κρανία αυτά ανήκουν σε έναν «χαμένο κρίκο» μεταξύ των Νεάντερταλ και ενός πιο πρωτόγονου είδους το οποίο προηγήθηκε και μένει τώρα να προσδιοριστεί.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό το αρχαιότερο προγονικό είδος ζούσε στην Ευρώπη πριν από ένα εκατομμύρια χρόνια και θα έπρεπε να ονομαστεί Homo antecessor. Πιθανώς από αυτό το άγνωστο είδος ξεπήδησαν πριν από περίπου 500.000 χρόνια τόσο οι Νεάντερταλ, όσο και ο σύγχρονος άνθρωπος.
Οι συγκρούσεις
Η μελέτη των απολιθωμάτων αποκαλύπτει συνεχείς μάχες επιβίωσης και εξουσίας ανάμεσα σε διαφορετικά «βασίλεια» και φυλές, γεγονός που, μεταξύ άλλων, φαίνεται ότι είχε ως συνέπεια ορισμένοι πρόγονοι των Νεάντερταλ να εξελίξουν ορισμένα χρήσιμα χαρακτηριστικά του προσώπου τους πιο γρήγορα από άλλους.
«Ένα σενάριο όπως αυτό της σειράς «Games of Thrones» πιθανότατα περιγράφει την εξέλιξη των ανθρωπιδών στην Ευρασία και την Αφρική κατά το Μέσο Πλειστόκαινο. Όπως και στη διάσημη σειρά, ποτέ δεν υπήρξε ένα ενωμένο και ενιαίο ευρωπαϊκό «βασίλειο» εκείνη την εποχή, αλλά ένας αριθμός «οίκων» που ζούσαν σε διαφορετικές περιοχές και συχνά ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για τη γη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ανθρώπινη εξέλιξη δεν ήταν μια βαθμιαία και αργή διαδικασία όλου του πληθυσμού με τον ίδιο ρυθμό σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο» αναφέρει ο Αρσουάγκα.
Τα χαρακτηριστικά
Η ανάλυση των κρανίων δείχνει ότι τα μεγάλα σαγόνια με τα γερά δόντια ήταν το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχώρισε σε αυτούς τους προ- Νεάντερταλ, καθώς τα χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο ή «τρίτο χέρι» όπως αναφέρουν οι ερευνητές. Τα κρανία τους όμως ήσαν μικρά, καθώς δεν είχαν αναπτυχθεί ακόμη τα ογκώδη κρανία των κατοπινών Νεάντερταλ.
Τα κρανία ανήκουν σχεδόν όλα σε νεαρά άτομα και ανακύπτει το ερώτημα του πώς αυτά πέθαναν αφού δεν φαίνεται η αιτία να ήταν κάποια φυσική ή γεωλογική καταστροφή όπως και του γιατί βρέθηκαν όλα μαζί στον πάτο του σπηλαίου. Οι επιστήμονες αναζητούν τώρα να βρουν έναν τρόπο ώστε να τους κατατάξουν στο ανθρώπινο γενεαλογικό δέντρο. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».
Πηγή: Το Βήμα science

Μυστήριο με χαμένους τόνους πλαστικού από τους ωκεανούς

Μόλις το 1% των πλαστικών που υπολογίζεται ότι έχουν καταλήξει στη θάλασσα κατάφερε να εντοπίσει νέα μελέτη. Αν και η πρώτη ανάγνωση μπορεί να προκαλεί χαμόγελα, το γεγονός ότι οι ειδικοί δεν μπορούν να εξηγήσουν πού βρίσκεται το υπόλοιπο 99% μπορεί να σημαίνει ότι αυτό έχει καταναλωθεί από ψάρια, βρίσκοντας τον δρόμο προς την παγκόσμια τροφική αλυσίδα, και ενδεχομένως, τα δικά μας πιάτα.

Πλαστικό. Το υλικό-πρωταγωνιστής της εποχής μας. Απλά δεν γίνεται να περάσει μία μέρα χωρίς να ακουμπήσουμε τα χέρια μας σε κάτι πλαστικό. Μπουκάλια νερού, συσκευασίες τροφίμων, σακούλες, θήκες κινητών, τα ίδια τα κινητά, gadgets, παιχνίδια, και ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, όλα φτιάχνονται με κάποιου είδους πλαστικό.
Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών κάθε χρόνο φτάνει, περίπου, τα 300 εκατομμύρια τόνους. Το θέμα είναι ότι ένα μεγάλο μέρος αυτής της παραγωγής καταλήγει, στην καλύτερη περίπτωση, στα σκουπίδια και σε χωματερές, και στην χειρότερη, στο πλάι κάποιου δρόμου, σε ποτάμια, βουνά, και λαγκάδια. Τελικά, πολύ πλαστικό φτάνει και συγκεντρώνεται στους ωκεανούς της Γης.

Περιβαλλοντική απειλή

Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα πολλά από τα πλαστικά υλικά δεν είναι αποικοδομήσιμα, η υπερβολική συγκέντρωσή του στη φύση έχει δώσει στο πλαστικό θέση ανάμεσα στους μεγάλους εχθρούς των περιβαλλοντιστών. Και αν για τα πλαστικά που ρυπαίνουν τη στεριά μπορούν να γίνουν ενέργειες, δεν είναι το ίδιο εύκολο και με εκείνα που μαζεύονται στη θάλασσα.

Δύσκολα διασπάται εντελώς το πλαστικό στις θάλασσες, καταλήγοντας να ρυπαίνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα

Αρκετά από αυτά ξεβράζονται στις ακτές, των οποίων μπορεί να οργανωθεί ο καθαρισμός. Ωστόσο, ένα άλλο μέρος τους παγιδεύεται στους αρκτικούς πάγους, και η μεγάλη πλειοψηφία τους υπολογίζεται ότι επιπλέει στις θάλασσες του κόσμου, παγιδευμένο σε ωκεάνια κυκλοτερή ρεύματα (ρεύματα που κινούνται κυκλικά, σαν δίνες), όπως η Μεγάλη Δίνη Σκουπιδιών στον Ειρηνικό.
Το αποτέλεσμα είναι να σχηματίζονται “νησιά” από πλαστικό στους ωκεανούς της Γης, τα οποία προκαλούν σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα. Με δεδομένη την υπερβολική χρησιμοποίηση τους από τον άνθρωπο, οι περισσότεροι ανεβάζουν τον αριθμό των πλαστικών που βρίσκονται στη θάλασσα σε εκατομμύρια τόνους.

Προσπάθεια καλύτερης κατανόησης της ζημιάς

Σε μία προσπάθεια να συγκεκριμενοποιήσουν αυτό το νούμερο, τέσσερα πλοία της ισπανικής αποστολής Malaspina – ένα ερευνητικό πρότζεκτ που μελετά τους ωκεανούς – ταξίδεψαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, συμπεριλαμβανομένων και των 5 κύριων ωκεάνιων κυκλοτερών ρευμάτων, “ψαρεύοντας” πλαστικό, με ειδικά δίχτυα, κατά τη διάρκεια του 2010 και του 2011.
Τα σκάφη επέστρεψαν στη βάση τους με 3070 δείγματα, από τα οποία, μία ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον ωκεανογράφο του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας, Carlos Duarte, προσπάθησε να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα, σχετικά με την ποσότητα του πλαστικού που επιπλέει στα νερά των θαλασσών.
Με βάση μία μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (ΗΠΑ) από τη δεκαετία του 1970, η οποία τοποθέτησε το ποσοστό των πλαστικών που καταλήγουν στους ωκεανούς, στο 0,1% του συνόλου της παραγωγής, οι ερευνητές ανέμεναν τα δείγματα νερού να φανερώσουν εντυπωσιακά μεγάλα νούμερα. Ωστόσο, οι υπολογισμοί τους έδειξαν μία άλλη πραγματικότητα.

Πού καταλήγει το πλαστικό που έπρεπε να βρίσκεται στις θάλασσες;

Με μελέτη που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (ΗΠΑ), η ομάδα του Duarte αναφέρει ότι το παγκόσμιο φορτίο πλαστικού στους ωκεανούς είναι, το πολύ, περίπου, 40 χιλιάδες τόνοι. Νούμερο που απέχει πολύ από το αναμενόμενο. Μπορεί όλο αυτό να προκαλεί χαμόγελα, αλλά, σύμφωνα με τον Duarte, προκύπτουν κάποια ανησυχητικά συμπεράσματα.

Κάποια πλαστικά διασπώνται σε μικρότερα σωματίδια, με αποτέλεσμα να μοιάζουν με την τροφή των ψαριών, λέει ο Duarte

Το γεγονός ότι η μελέτη “δεν μπορεί να εξηγήσει [που είναι] το 99% του πλαστικού που [έπρεπε να] υπάρχει στους ωκεανούς” μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι έχει φαγωθεί από θαλάσσια ζώα, σύμφωνα με δηλώσεις του Duarte που επικαλείται το ABC. Αν αυτό ισχύει, “το πλαστικό μπορεί να βρει τον δρόμο του μέχρι την παγκόσμια τροφική αλυσίδα”, λέει ο Duarte, σύμφωνα με το sciencemag.
Με δηλώσεις στο ίδιο μέσο, ο Peter Davison, ωκεανογράφος του Ινστιτούτου Farallon για την Ανεπτυγμένη Έρευνα Οικοσυστημάτων, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, φέρεται να συμφωνεί με τον Duarte. “Ναι, τα ζώα το τρώνε. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο”. Αλλά σημειώνει ότι είναι δύσκολο να ξέρουμε, τη δεδομένη στιγμή, ποιες είναι οι βιολογικές συνέπειες.

Τα καλά σενάρια και το χειρότερο

Κατά τα λεγόμενά του, τα τοξικά του πλαστικού μπορεί να ταξιδεύουν προς τα πάνω στην τροφική αλυσίδα, αλλά μπορεί και να διαλύονται ή τα ψάρια να τα αποβάλλουν. Επιπλέον, τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι ειδικοί επισημαίνουν ότι μπορεί να υπάρχουν αρκετοί άλλοι λόγοι που η νέα μελέτη βρήκε τόσο λίγο πλαστικό στους ωκεανούς.

Ευρηματική καμπάνια του Surfrider Foundation, δείχνει ότι το πλαστικό από τους ωκεανούς μπορεί να καταλήξει, τελικά, στο πιάτο μας

Για παράδειγμα, μεγάλες ποσότητές του μπορεί να καταλήγουν στον πυθμένα της θάλασσας, παρασυρόμενες από διάφορα θαλάσσια είδη. Πολύ πλαστικό μπορεί, επίσης, να ξεβράζεται σε ακτές, και να διαλύεται σε τόσο μικρά μέρη που να είναι δύσκολα ανιχνεύσιμο. Ακόμα, το πλαστικό δεν αποκλείεται να γίνεται τροφή για μικρόβια στους ωκεανούς.
Το καλύτερο σενάριο για εμάς, θα ήταν, σίγουρα, ένα από τα τρία παραπάνω. Ο Duarte, όμως, επιμένει ότι η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως το πλαστικό, αφού διασπαστεί σε τόσο μικρά σωματίδια, από τον ήλιο και το νερό, ώστε να μοιάζει με την τροφή τους, καταναλώνεται από μεσοπελαγικά ψάρια. Αν όσα λέει ισχύουν, δύσκολα μπορούμε να συλλάβουμε τις συνέπειες.

ΚΙΝΑ: Βρέθηκαν πλήρη απολιθωμένα αβγά πτερόσαυρου

Τα μοναδικά αβγά πτερόσαυρου στον πλανήτη που βρίσκονται πλήρη, είναι αυτά που βρέθηκαν στο Πεκίνο της Κίνας. Μέχρι σήμερα είχαν βρεθεί σε όλο τον κόσμο μόνο τέσσερα αβγά πτερόσαυρου, όλα όμως ήταν ισοπεδωμένα από τη διαδικασία απολίθωσης. Ακόμα και τα απολιθώματα ενήλικων πτερόσαυρων ήταν λιγοστά, καθώς τα λεπτά, ελαφριά οστά τους δεν απολιθώνονται εύκολα.

Αυτή τη φορά πέντε αβγά, τα οποία διατηρούν το σχήμα τους, ήρθαν στο φως στην απολιθωμένη αποικία που βρέθηκε στην επαρχία του Σιντζιάνγκ. Μαζί τους βρέθηκαν απολιθώματα από τουλάχιστον 40 ενήλικα άτομα, τα οποία αναγνωρίστηκαν ως νέο είδος που βαφτίστηκε Hamipterus tianshanensis. Η αποικία του Hamipterus tianshanensis εκτιμάται ότι ήταν στημένη κοντά στις όχθες μιας μεγάλης λίμνης -τα αβγά είχαν τοποθετηθεί προσεκτικά μέσα σε βρεγμένη άμμο για να μην ξεραθούν, κάτι που ευνόησε τη διατήρησή τους.

Τα αβγά μοιάζουν με τα μαλακά, ελαστικά αβγά των σημερινών φιδιών και σαυρών, με ένα σκληρό εξωτερικό περίβλημα γύρω από μια ελαστική αλλά παχιά μεμβράνη.

Η ανακάλυψη, επισημαίνουν οι ερευνητές, επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι οι πτερόσαυροι ήταν κοινωνικά ζώα και σχημάτιζαν αποικίες δεκάδων ατόμων. Επιβεβαιώνει επίσης ότι οι πτερόσαυροι παρουσίαζαν φυλετικό διμορφισμό, δηλαδή εμφανισιακές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα -τα μεγαλόσωμα αρσενικά είχαν για παράδειγμα μεγαλύτερο λοφίο στο κεφάλι.

Οι πτερόσαυροι εμφανίστηκαν πριν από περίπου 220 εκατομμύρια χρόνια και εξαφανίστηκαν μαζί με τους εξαδέλφους τους δεινόσαυρους πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια. Ήταν τα πρώτα σπονδυλωτά που πέταξαν στους ουρανούς της Γης, πολύ πριν από τα πτηνά (που είναι απόγονοι των δεινόσαυρων) και τις νυχτερίδες.

Οι διάσημοι πτεροδάκτυλοι ήταν μόνο μια από τις πολλές κατηγορίες της τάξης των πτερόσαυρων.

Πριν από περίπου 120 εκατομμύρια χρόνια, μια ισχυρή καταιγίδα στην περιοχή της σημερινής Κίνας σκότωσε μια ολόκληρη αποικία πτερόσαυρων, ιπτάμενων ερπετών με άνοιγμα φτερών 3,5 μέτρα. Ο αφανισμός τους όμως αποδεικνύεται ευτύχημα για τους παλαιοντολόγους, οι οποίοι καμαρώνουν τώρα τα πρώτα πλήρη αβγά πτερόσαυρου, θαυμάσια διατηρημένα σε τρεις διαστάσεις.

«Είναι σίγουρα η σημαντικότερη τοποθεσία για τη μελέτη των πτερόσαυρων» λέει στο Reuters ο Ζονγκέ Ζου της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Biology.

Μια "νεράιδα" αναπαύονταν 13.000 χρόνια σε υποβρύχια σπηλιά

Ο τέλεια διατηρημένος σκελετός ενός έφηβου κοριτσιού, που έζησε πριν από, περίπου, 13 χιλιάδες χρόνια, ανακαλύφθηκε σε μία βαθιά, γεμάτη με νερό υπόγεια σπηλιά, στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικό, και πήρε ελληνικό όνομα. Η ανακάλυψη φωτίζει μία σκοτεινή περίοδο της ιστορίας των πρώτων κατοίκων της Αμερικής.

Περίπου, 12 με 13 χιλιάδες χρόνια πριν, κάπου στη Χερσόνησο Γιουκατάν, στο σημερινό Μεξικό, ένα έφηβο κορίτσι, ηλικίας 15-16 ετών, έψαχνε για φρέσκο νερό, στις λακκούβες ενός εκτεταμένου συστήματος σπηλαίων. Ένα λάθος βήμα, ένα παραπάτημα ήταν αρκετό, για να βρεθεί στον πάτο μίας σκοτεινής καταβόθρας, βάθους 50 μέτρων, που έγινε ο τάφος της.

Την ίδια τύχη με το κοριτσάκι, στο πέρασμα των χρόνων, είχαν και αρκετά μεγάλα ζώα – τίγρεις, βραδύποδες και αρκούδες. Ήταν το τέλος της πιο πρόσφατης Εποχής των Παγετώνων, όταν τεράστιες εκτάσεις πάγου, σε όλο τον κόσμο, συγκρατούσαν μεγάλο μέρος του νερού του πλανήτη, και τα επίπεδα της θάλασσας ήταν πολύ χαμηλότερα από σήμερα.

Μετά το λιώσιμο των Παγετώνων, η βαθιά τρύπα – τάφος σφραγίστηκε από το απελευθερωμένο νερό, και λειτούργησε, για περισσότερο από 8000 χρόνια, σαν μία... χρονοκάψουλα, αφού στο εσωτερικό της, διατηρούνταν τα υπολείμματα του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης παρουσίας, στην Κεντρική Αμερική, όπως ήταν 130 αιώνες στο παρελθόν.

Η ιστορία της Ναϊάδος αποκαλύπτεται

Μέχρι που, το 2007, τρεις δύτες από το Μεξικό, ανακάλυψαν την υποβρύχια, πια, κοιλότητα, η οποία έχει, σήμερα, το ταιριαστό όνομα Hoyo Negro (μαύρη τρύπα, στα ισπανικά), και, εκεί, βρήκαν το κρανίο του κοριτσιού, να “αναπαύεται” αναποδογυρισμένο, αλλά τέλεια διατηρημένο, πάνω σε έναν βράχο. Είχε έρθει η ώρα να μαθευτεί η παραπάνω ιστορία της “Ναϊάδος”. 

Μία δύτης δουλεύει με το ανθρώπινο κρανίο στην Hoyo Negro - Credit: National Geographic/Paul Nicklen

Έτσι ονόμασαν το κορίτσι, “Ναϊάς”, εμπνευσμένοι από τιςΝαϊάδες, τις Νύμφες των νερών στην ελληνική μυθολογία και προγόνους των νεράϊδων, κατά τον θρύλο, οι 16 ερευνητές από το Μεξικό, τις ΗΠΑ και τον Καναδά ο οποίοι έσπευσαν να εξερευνήσουν την περιοχή, το 2011, μετά την αναφορά της εύρεσης του κρανίου από τους Μεξικανούς δύτες.

Επικεφαλής της διεθνούς ομάδας που εξερευνά τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της Hoyo Negro – ανάμεσα σε άλλα, βρέθηκαν και τα υπολείμματα από 26 μεγάλα ζώα, καθώς και δείγματα προϊστορικής χλωρίδας – είναι ο παλαιοντολόγος Jim Chatters, ιδιοκτήτης της εταιρείας παλαιοντολογικών – ιατροδικαστικών μελετών Applied Paleoscience. 

Νέα μελέτη DNA ρίχνει φως στην ιστορία των Ινδιάνων

Και τώρα, με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, στις 16 Μαΐου, οι ερευνητές αναφέρουν την ανακάλυψη, σχεδόν, ολόκληρου του σκελετού της Ναϊάδος, καθώς και τη μελέτη της αλληλουχίας του μιτοχονδριακού DNA της, το οποίο περνά από τη μητέρα στα παιδιά της, από DNA που εξάχθηκε από ένα από τα δόντια του καλοδιατηρημένου κρανίου. 

Οι σύγχρονοι Ινδιάνοι της Αμερικής έχουν κοινή καταγωγή με τους Παλαιοαμερικάνους;

Τα αποτελέσματα της μελέτης του μιτοχονδιακού DNA αποδείχθηκαν ιδιαίτερα σημαντικά, αφού αποκαλύπτουν νέα στοιχεία για την καταγωγή των ιθαγενών Αμερικανών. Συγκεκριμένα, το κορίτσι αποκαλύφθηκε ότι έχει συγγένεια, τουλάχιστον από την πλευρά της μητέρας, με τους σύγχρονους ιθαγενείς της αμερικανικής ηπείρου. 

Πιο ειδικά, η αρχαία “νεράιδα”, όπως και οι ιθαγενείς Αμερικάνοι, αποδείχθηκε ότι έχει καταγωγή από τη Βερίγγεια Γέφυρα – το τμήμα ξηράς που πιστεύεται ότι συνέδεε, κάποτε, τη βόρεια Αμερική με την Ασία, και από το οποίο, σύμφωνα με αρκετές θεωρίες, πέρασαν στην Αμερική οι άνθρωποι Colvis, που ίδρυσαν τις Ινδιάνικες φυλές. Σήμερα, στο σημείο απλώνεται η Βερίγγειος Θάλασσα.

Το γιατί είναι σημαντικότατη η ανακάλυψη έγκειται στο γεγονός ότι το αν όλοι οι πρώτοι κάτοικοι της Αμερικής έφτασαν εκεί από τη σημερινή Ασία, μέσω της Βερίγγειας Γέφυρας, ή αν κάποιοι από αυτούς μετανάστευσαν με κάποιον τρόπο και από άλλα σημεία του κόσμου παραμένει επίμαχο ζήτημα. 

"Μάχη" ανάμεσα στις δύο διαφορετικές θεωρίες

Οι υποστηρικτές της δεύτερης θεωρίας επικαλούνται ως απόδειξη τις διαφορές στα σχήματα των κρανίων και στα χαρακτηριστικά του προσώπου, ανάμεσα στα προϊστορικά ανθρώπινα απολιθώματα που έχουν βρεθεί σε όλη την αμερικάνικη Ήπειρο (ονομάζονται Παλαιοαμερικάνικα) και στους σύγχρονους αυτόχθονες πληθυσμούς.

Η Βερίγγεια Γέφυρα, όπως πιστεύεται ότι ήταν, πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια, όταν ένωνε Ασία και Αμερική

Αυτό που κάνει η νέα μελέτη είναι να δείξει ότι αυτές οι διαφορές δεν είναι επαρκές στοιχείο για να υποστηριχθεί διαφορετική καταγωγή των σύγχρονων Ινδιάνων της Αμερικής και των Παλαιοαμερικών, αφού το σχήμα του κρανίου της Ναϊάδας και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της θεωρούνται Παλαιοαμερικάνικα, διαφέρουν από εκείνα των ιθαγενών Αμερικάνων που ζουν, σήμερα, στο δυτικό ημισφαίριο, αλλά το DNA δείχνει ότι έχουν κοινή γονιδιακή καταγωγή.

Με λίγα λόγια, η μελέτη δείχνει, για πρώτη φορά, ότι οι Παλαιοαμερικάνοι, αν και έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα από τους σύγχρονους ιθαγενείς της ηπείρου, μπορούν να έχουν και αυτοί καταγωγή από τη Βερίγγεια Γέφυρα. Έτσι, η Ναϊάς γίνεται ο “χαμένος κρίκος” που συνδέει τους πρώτους κατοίκους της Αμερικής με τους σύγχρονους ιθαγενείς πληθυσμούς της.

Η εξήγηση για τα διαφορετικά χαρακτηριστικά Ινδιάνων και Παλαιοαμερικάνων

Φυσικά, το μιτοχονδριακό DNA από ένα και μόνο άτομο δεν αποκλείει την πιθανότητα κάποιοι Παλαιοαμειρκάνοι να είχαν, όντως, ξεχωριστή καταγωγή. Ωστόσο, σύμφωνα με τη γονιδιωματική ανθρωπολόγο Deborah Bolncik, εκ των συγγραφέων της νέας μελέτης, “τα αποτελέσματά μας δεν παρέχουν καμία απόδειξη για πρώιμη μετανάστευση στην Αμερική από άλλες περιοχές”.

Η ομορφιά της Hoyo Negro, σήμερα, κόβει την ανάσα, αλλά δεν θα ήταν το ίδιο όμορφη για τη Ναϊάδα - Credit: Roberto Chavez Arce

Γιατί, λοιπόν, Παλαιοαμερικάνοι και Ινδιάνοι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά; Οι συγγραφείς της μελέτης δίνουν μία πιο πιθανή, κατά τους ίδιους, εξήγηση: οι φυσιολογικές διαφορές οφείλονται στις εξελικτικές αλλαγές που συνέβησαν, είτε στη Βερίγγεια Γέφυρα είτε στην Αμερική, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 9 χιλιάδων ετών, και όχι στο ότι οι δύο ομάδες είχαν χωριστή καταγωγή.

Η Ναϊάς, λοιπόν, 13 χιλιετίες μετά τον θάνατό της, έρχεται στο φως και φωτίζει μία σκοτεινή, μέχρι σήμερα, στιγμή της ιστορίας. Δυστυχώς, παρόλο που όλες οι μαρτυρίες από τον υγρό τάφο της κάνουν λόγο για ένα υπέροχο θέαμα, με κρυστάλλινα νερά και τοιχώματα από ασβεστόλιθο, τότε, η εμπειρία της, μέχρι τον θάνατο, θα ήταν, σίγουρα, τρομακτική.

Πείτε στον κόσμο για τους εξωγήινους, αλλιώς θα το κάνουμε εμείς

Η Ρωσία διέταξε τον Ομπάμα να μιλήσει στον κόσμο για εξωγήινους, αλλιώς θα το κάνει μόνη της.
Μία έκθεση του υπουργείου εξωτερικών σχετικά με τον πρωθυπουργό Μεντβέντεφ στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ αναφέρει πως η Ρωσία έχει προειδοποιήσει τον πρόεδρο Ομπάμα ότι έχει έρθει η ώρα για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια για τους εξωγήινους και αν οι ΗΠΑ δεν συμμετάσχουν στην ανακοίνωση τότε το Κρεμλίνο θα το πράξει από μόνο του.
Το φόρουμ είναι ένα Ελβετικό ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα την Κολονία της Γενεύης και αυτοπροσδιορίζεται ως ένας ανεξάρτητος διεθνής οργανισμός που δεσμεύεται να βελτιώσει την παγκόσμια κατάσταση με συμμετοχή επιχειρήσεων, πολιτικών, ακαδημαϊκών και άλλων ηγετών της κοινωνίας για να διαμορφωθούν παγκόσμιες, περιφερειακές και βιομηχανικές ατζέντες.
Το φόρουμ είναι ιδιαίτερα γνωστό για την ετήσια σύνοδό του στο Νταβός, ένα ορεινό θέρετρο στο Graubundenστις περιοχή των ανατολικών Άλπεων της Ελβετίας. Στην συνάντηση παρευρίσκονται περίπου 2500 κορυφαίοι ηγέτες επιχειρήσεων, διεθνείς πολιτικοί αναλυτές, επιλεγμένοι διανοητές και δημοσιογράφοι για να συζητήσουν τα πιεστικότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος συμπεριλαμβανομένης της υγείας και του περιβάλλοντος.
Ο Μεντβέντεφ πραγματοποίησε την έναρξη του φόρουμ όπου 50 αρχηγοί κυβερνήσεων έδωσαν το παρόν όπως η Μέρκελ και ο Κάμερον. Να σημειωθεί πως το φόρουμ ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου 2013 και διήρκεσε 5 ημέρες.
Μία κρίσιμη σημείωση σχετικά με αυτό το φόρουμ είναι πως στην περίληψη του προγράμματος που περιλαμβάνονται προγραμματισμένα θέματα προς συζήτηση για τη φύση, υπάρχει και «η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής» στην οποία αναφέρει πως «η απόδειξη της ζωής κάπου στο σύμπαν θα μπορούσε να έχει σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις για τα συστήματα της ανθρώπινης πίστης»
Εξίσου κρίσιμο είναι πως μετά τη συνέντευξη που έδωσε ο Μεντβέντεφ στις 7 Δεκεμβρίου του 2012 στη Μόσχα, συνέχισε να ομιλεί με δημοσιογράφους και έκανε κάποια σχόλια εκτός αέρα δίχως να συνειδητοποιήσει πως το μικρόφωνό του και η κάμερα συνέχιζαν να καταγράφουν. Στην συνέχεια ερωτήθηκε από δημοσιογράφο «αν ο πρόεδρος λαμβάνει μυστικά αρχεία εξωγήινων όταν παραλαμβάνει και τους κωδικούς του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας» και απάντησε «Μαζί με τον χαρτοφύλακα με τα πυρηνικά και τους κωδικούς, ο πρόεδρος της χώρας αποκτά ειδικό φάκελο άκρως απόρρητο». Αυτός ο φάκελος περιέχει στο σύνολό του πληροφορίες σχετικά με τους εξωγήινους που επισκέφθηκαν τον πλανήτη μας…Μαζί με αυτό δίδεται μία έκθεση από μία απόλυτα μυστική ειδική υπηρεσία που ελέγχει τους εξωγήινους εντός της χώρας μας. Περισσότερες πληροφορίες για αυτό το θέμα μπορείτε να πάρετε από την ταινία MeninBlack… Εγώ δε θα σας πω πόσοι από αυτούς βρίσκονται ανάμεσά μας, γιατί μπορεί να προκληθεί πανικός.
https://www.youtube.com/watch?v=kR014_jY7po
Δυτικές πηγές ειδήσεων αναφέρουν σχετικά με την συγκλονιστική απάντηση του Μεντβέντεφ για τους εξωγήινους λέγοντας πως έκανε πλάκα για την ταινία Men in Black η οποία θεωρείται εσφαλμένα πως είναι μία αναφορά στην γνωστή ταινία του 1997 η οποία αφορά 2 πράκτορες που μάχονται κατά των εξωγήινων στις ΗΠΑ.

https://www.youtube.com/watch?v=zHCSpm2kepo

Ο Μεντβέντεφ ωστόστο δεν εννοούσε την αμερικανική ταινία, αλλά το Ρωσικό ντοκυμανταίρ «οι άνδρες με τα μαύρα» στο οποίο αναφέρονται λεπτομερώς πολλές εμφανίσεις δίσκων και εξωγήινες ανωμαλίες.
Ο λόγος που τα δυτικά μέσα προπαγανδίζουν σκόπιμα τα λόγια του γίνεται εμφανής μετά την δήλωσή του και όπως αποδεικνύεται σε ένα μόνο παράδειγμα των λεγομένων εκθέσων περί αποκάλυψης εξωγήινης ζωής στον πλανήτη ο τίτλος είναι «Ο Ρώσος πρωθυπουργός Μεντβέντεφ δίνει πληροφορίες για εξωγήινους και οι συνομωσιολόγοι χάνουν το μυαλό τους».
Αν κάποιος πρόκειται να χάσει το μυαλό του για τους εξωγήινους δε θα είναι η Ρωσία αλλά το Βατικανό που τον Νοέμβριο του 2009 ανακοίνωσε την «προετοιμασία για εξωγήινη αποκάλυψη».
Επίσης αυτοί που θα χάσουν το μυαλό τους θα είναι οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ όπως ο πρώην σύμβουλος του πενταγώνου TimothyGood και συγγραφές του TopSecret: η παγκόσμια συγκάλυψη των UFO, που τον Φεβρουάριο του 2012 δήλωσε ότι ο πρόεδρος Eisenhower είχε 3 μυστικές συναντήσεις με τους εξωγήινους που έμοιαζαν «σκανδιναβοί» στην εμφάνιση και υπεγράφη ένα σύμφωνο για να διατηρηθεί κρυφή η ατζέντα τους στη Γη.
Με την πρόσφατη ανακάλυψη στο Βλαδιβοστόκ ενός οδοντωτού τροχού 300 εκ. ετών, επιστήμονες, αστροναύτες και χρήστες του youtube αναφέρουν πως συμβαίνουν περίεργα πράγματα στο φεγγάρι, ο Ευρωπαϊκός οργανισμός διαστήματος κάνει αναφορά για ανακάλυψη ποταμού 1000 μιλίων στον Άρη, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σρι Λάνκα ισχυρίζονται πως διαθέτουν αποδείξεις για ύπαρξη εξωγήινης ζωής αφού διαπιστώθηκαν απολιθώματα μέσα σε μετεωρίτη.
Το ότι ο Ομπάμα δεν ακολούθησε την υπόδειξη του Μεντβέντεφ σημαίνει πως το Κρεμλίνο θα ανακοινώσει κάτι για το οποίο πολλοί είναι ήδη ενήμεροι.

Η μυστήρια πέτρα της λίμνης Winnipesaukee

Η μυστήρια πέτρα της λίμνης Winnipesaukee είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανεξήγητα ευρήματα που προκάλεσαν τη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Στα τέλη του 1872 μια ομάδα εργαζομένων σκάβουν για μία εγκατάσταση φράχτη στην περιοχή της Seneca Ladd κοντά στη λίμνη Winnipesaukee όταν ανακαλύπτουν ένα περίεργο αντικείμενο ωοειδούς σχήματος.
Σαφώς δεν ήταν ένα έργο της φύσης, αφού η πέτρα ήταν διάτρητη από την κορυφή ως την βάση σαν να προοριζόταν να τοποθετηθεί σε μια ακίδα ενώ από άκρη σε άκρη εμφανιζόντουσαν σκαλίσματα τουλάχιστον χαραγμένα από δύο διαφορετικού μεγέθους εργαλεία. Το πέτρινο αυγό ήταν τόσο επιδέξια γυαλισμένο κατά μήκος της επιφάνειας του που δημιουργούσε τεράστια ερωτηματικά για το τρόπο και την εποχή κατασκευής του.

Μετά από αναλύσεις διαμετρήματος που έγιναν η επιστημονική κοινότητα αποφάνθηκε ότι η ιστορία και η ηλικία του αντικειμένου είναι άγνωστη όμως η πέτρα φαίνεται πως είναι ένα είδος χαλαζίτη, που προέρχεται από ψαμμίτη ή μυλονίτη.
Το νόημα (και ο πιθανός σκοπός) των σχεδίων δεν είναι γνωστά, ωστόσο, πολλές θεωρίες έχουν προσφερθεί για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη του αντικειμένου. Το περιοδικό American Naturalist πρότεινε ότι ήταν ένα "αντικείμενο ειρήνης ανάμεσα σε δύο φυλές". Το 1931 η ιστορική κοινωνία ισχυρίστηκε ότι ήταν μια "Κεραυνόπετρα".
Η Seneca Ladd, η επιχειρηματίας που προσέλαβε τους εργαζόμενους, τιμήθηκε για αυτή την ανακάλυψη ενώ μετά το θάνατο της το 1892, η πέτρα πέρασε σε μία από τις κόρες της, η οποία τη δώρισε στο New Hampshire Historical Society το 1927 χωρίς να γνωρίζει τις πραγματικές ιδιότητες της πέτρας.

Η μυστηριώδης πέτρα είναι σήμερα ένα από τα εκθέματα του Μουσείου της Ιστορίας στο New Hampshire.
Τελικώς, η τοποθεσία που βρέθηκε το μυστηριώδες αντικείμενο σε σχέση με τη φύση του θεωρήθηκαν εντελώς αδικαιολόγητα με αποτέλεσμα καμία θεωρεί να μπορέσει να σταθεί.
Δυστυχώς εκείνη την εποχή η ελλιπής τεχνολογική γνώση δεν μπόρεσε να δώσει εξήγηση για τις τεχνολογικές ιδιότητες του αντικειμένου αφού  η πιεζοηλεκτρική δύναμη των κρυστάλλων χαλαζία (quartz crystals) και οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις του ήταν άγνωστες.
Θα μπορούσε άραγε αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο να είχε χρησιμοποιηθεί από κάποιο προϊστορικό πολιτισμό; Εντυπωσιακό στοιχείο επίσης αποτελεί και το όνομα της λίμνης Winnipesaukee που σημαίνει "χαμόγελο του Μεγάλου πνεύματος". 
Παρόλα τα στοιχεία το θέμα αργά η γρήγορα ξεχάστηκε, όμως παρέμεινε ένα από τα μεγαλύτερα ανεξήγητα των περασμένων δύο αιώνων.