Στα τέλη του 1872 μια ομάδα εργαζομένων σκάβουν για μία εγκατάσταση φράχτη στην περιοχή της Seneca Ladd κοντά στη λίμνη Winnipesaukee όταν ανακαλύπτουν ένα περίεργο αντικείμενο ωοειδούς σχήματος.
Σαφώς δεν ήταν ένα έργο της φύσης, αφού η πέτρα ήταν διάτρητη από την κορυφή ως την βάση σαν να προοριζόταν να τοποθετηθεί σε μια ακίδα ενώ από άκρη σε άκρη εμφανιζόντουσαν σκαλίσματα τουλάχιστον χαραγμένα από δύο διαφορετικού μεγέθους εργαλεία. Το πέτρινο αυγό ήταν τόσο επιδέξια γυαλισμένο κατά μήκος της επιφάνειας του που δημιουργούσε τεράστια ερωτηματικά για το τρόπο και την εποχή κατασκευής του.
Το νόημα (και ο πιθανός σκοπός) των σχεδίων δεν είναι γνωστά, ωστόσο, πολλές θεωρίες έχουν προσφερθεί για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη του αντικειμένου. Το περιοδικό American Naturalist πρότεινε ότι ήταν ένα "αντικείμενο ειρήνης ανάμεσα σε δύο φυλές". Το 1931 η ιστορική κοινωνία ισχυρίστηκε ότι ήταν μια "Κεραυνόπετρα".
Η Seneca Ladd, η επιχειρηματίας που προσέλαβε τους εργαζόμενους, τιμήθηκε για αυτή την ανακάλυψη ενώ μετά το θάνατο της το 1892, η πέτρα πέρασε σε μία από τις κόρες της, η οποία τη δώρισε στο New Hampshire Historical Society το 1927 χωρίς να γνωρίζει τις πραγματικές ιδιότητες της πέτρας.
Τελικώς, η τοποθεσία που βρέθηκε το μυστηριώδες αντικείμενο σε σχέση με τη φύση του θεωρήθηκαν εντελώς αδικαιολόγητα με αποτέλεσμα καμία θεωρεί να μπορέσει να σταθεί.
Δυστυχώς εκείνη την εποχή η ελλιπής τεχνολογική γνώση δεν μπόρεσε να δώσει εξήγηση για τις τεχνολογικές ιδιότητες του αντικειμένου αφού η πιεζοηλεκτρική δύναμη των κρυστάλλων χαλαζία (quartz crystals) και οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις του ήταν άγνωστες.
Θα μπορούσε άραγε αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο να είχε χρησιμοποιηθεί από κάποιο προϊστορικό πολιτισμό; Εντυπωσιακό στοιχείο επίσης αποτελεί και το όνομα της λίμνης Winnipesaukee που σημαίνει "χαμόγελο του Μεγάλου πνεύματος".
Παρόλα τα στοιχεία το θέμα αργά η γρήγορα ξεχάστηκε, όμως παρέμεινε ένα από τα μεγαλύτερα ανεξήγητα των περασμένων δύο αιώνων.
